„Cóż, takie czasy. Stworzenia, które wy zwykliście zwać potworami, od pewnego czasu czują się coraz bardziej zagrożone przez ludzi. Nie dają już sobie rady same. Potrzebują obrońcy. Takiego… wiedźmina.”

„Nie trzeba kochać nadmiernie, ludzie nie potrzebują tego, zawadza im to. Najwięcej wszak zwykliśmy żądać od osób ukochanych.”

„Bo czasem ludzie dają coś za nic i cieszą się z tego.”

„Czas to ludzie, bo to ludzie tworzą czasy, dobre lub złe.”

„Wy, ludzie złą cywilizacją zepsuci, przywykliście w każdym kwiecie wprzód niż zapachu i barwy szukać robaczka, co go toczy; z pyłków kielicha często tworzycie sobie potwory.”

„Jest wiele ważnych problemów, które mnie obchodzą, ale starałbym się wybierać takie, które dają szansę stworzenia ciekawego widowiska filmowego – które można przedstawić w sposób budzący zainteresowanie ludzi.”

„Kiedy ludzie czują się niepewni, wolą raczej kogoś, kto jest silny, choć nie ma racji, niż kogoś, kto ma rację, ale jest słaby”

„Podziwiam kobiety, które dają radę mieć dom i życie wokół siebie takie, jakie chcą – trzeba być naprawdę silnym, żeby na to postawić. A ponieważ i ja, i Michał stawiamy na coś jeszcze, to już mi czasu nie wystarcza.”

„Straciłyśmy tak dużo czasu…
– Z pewnych względów może nam to wyjść na dobre. Bardziej niż inni ludzie będziemy doceniać czas, który nam został.”

„My [Burowie], tak jak wy [Griqua] jesteśmy emigrantami. Za takich nas się uważa i sami się uważamy, i razem z wami zamieszkujemy w dzikich i obcych krajach. I nie pragniemy niczego więcej, jak tylko tego, byście uznali w nas takich samych jak wy emigrantów, mieszkańców tych ziem, cieszących się takimi samymi jak wy prawami i przywilejami.”