„Sobibór. Miejsce, którego nie ma. Przestrzeń, której zarys odtwarzać można ledwie ze śladów. Tu wiele tysiącom ludzi przyszło ostatni raz patrzeć na świat – nie wiadomo, ile dokładnie było tych tysięcy. To Miejsce Pamięci ustanowione tam, gdzie zostały tylko prochy. A zarazem obszar pamięci tworzony ze strzępów wspomnień małej grupy wybrańców, którzy ocaleli. Przedstawiamy opowieść o niemieckim obozie zagłady na wschodnich krańcach Lubelszczyzny, gdzie wielkie cmentarzysko porósł ogromny, „fikcyjny” las. Tym zasadzonym lasem, jak maską, Niemcy zasłonili powierzchnię katowni.”

— Zbigniew Gluza

Źródło: Przedmowa (styczeń 2010) w: Sobibór z serii Żydzi polscy, Ośrodek Karta Dom Spotkań z Historią, Warszawa 2010, ISBN 9788361283218, s. 5.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

ludzie , świat , dom , historia , powierzchnia , opowieść , miejsce , przestrzeń , wiele , zostać , ogromny , wielki , proch , małe , las , tysiąc , przedstawianie , niewiadoma , tworzyć , cmentarzysko , ślad , odtwarzać , zarys , przyjść , obszar , kraniec

Zbigniew Gluza 2

polski redaktor i animator życia społecznego 1955

Podobne cytaty

„Nie jestem przeciwnikiem pojednania. Cierpienie tych ludzi (wypędzonych), którzy nie byli odpowiedzialni za reżim nazistowski, powinno mieć miejsce w zbiorowej pamięci społeczeństwa.”

Joachim Gauck (1940) pastor niemiecki

o utworzeniu w Berlinie wzbudzającego kontrowersje Centrum przeciwko Wypędzeniom.
Źródło: wp.pl, 20 lutego 2012 http://wiadomosci.wp.pl/kat,8311,title,Przyszly-prezydent-nawet-nie-zdazylem-sie-umyc,wid,14267219,wiadomosc.html

„Pisanie biało na białym to tworzenie rytmu. Ten, kto patrzy na ruch piszącej dłoni, zachowuje we wzrokowej pamięci jego ślad. Każdy, kto nie widział ruchu, jest pozbawiony pamięci jego śladów.”

Bernard Lagneau (1937) plastyk francuski

„Kiedy odchodzi człowiek, razem z nim odchodzi świat jego pamięci. Przedwojenny świat polskich Żydów został zamordowany; ostatecznie i bezpowrotnie odejdzie on w przeszłość wtedy, kiedy umrą ostatni jego świadkowie.”

Henryk Halkowski (1951–2009) polski historyk, publicysta i tłumacz

Źródło: Żydowskie życie

„Miasto jako pojęcie nie ma wpływu na stan emocjonalny bohatera. Miasto jako miejsce na mapie, miasto jako konkret – może odrobinę. Tak naprawdę służy ono za tło. Jest zmienne i niestałe. Mimo tego że trwa, nigdy nie znajdujesz w nim dokładnie tego, czego szukałeś w pamięci.”

Marcin Zegadło (1977) poeta polski

Źródło: Paweł Lekszycki, Nie lubię optymistów http://artpapier.com/?pid=2&cid=17&aid=1052, artPapier nr 23 (95), 1 grudnia 2007.

„Przyszło nam na myśl, że dla Greków wielkie obszary morza musiały kryć tego samego rodzaju tajemnicę, jaką przestrzeń kosmiczna dla naszego pokolenia.”

Stanley Kubrick (1928–1999) amerykański reżyser filmowy

o filmie 2001: Odyseja kosmiczna.
Źródło: Jan F. Lewandowski, Wielkie kino. 150 filmów, które musisz zobaczyć, wyd. Videograf II, Chorzów 2006, ISBN 8371833946, s. 149.

„Kości wszystkich zakochanych bez pamięci kur (i nie tylko kur) rozpadają się w proch. Tak samo jak wszystko, co żyje, oddycha i myśli sobie, że jest najważniejsze na świecie. Proch to proch, nic więcej. Nawet jeśli ten proch był pełen miłości, to co? Niczym się nie różni od prochu, który miłości nie zaznał. Różni się?”

Anna M. Nowakowska (1960)

Dziunia (2013)

„Mam do tego miasta ogromny sentyment, m. in. ze względów rodzinnych. Mój dziadek był wysokim urzędnikiem Ordynacji Zamojskiej, przed wojną mieszkało tu wielu członków naszej rodziny, ich przyjaciele. Zamość zajmuje szczególne miejsce na mapie mojej pamięci.”

Stefan Szmidt (1943) polski aktor teatralny i filmowy

o Zamościu.
Źródło: W Alei Sław, „Tygodnik Zamojski” nr 24, 13 czerwca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/141550.html

„Od kilku lat staram się robić wszystko, żeby Powstanie Wielkopolskie zaistniało w świadomości Polaków. (…). Stąd pomysł, żeby zrobić film, ale nie taki, który będzie odtwarzał minuta po minucie Powstanie Wielkopolskie, ale który będzie zawierał wystarczająco silny przekaz o tym, że takie powstanie miało miejsce (…) i że przyniosło określony efekt.(…) Liczę na to, że uda się nam zrobić coś niezwykle interesującego, co zapadnie w pamięci widzów.”

Marek Woźniak (1960)

Źródło: Barczyk kręci z Gloverem i Gierszałem, culture.pl, październik 2012 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/barczyk-kreci-z-gloverem-i-gierszalem

„Szukam w gwiazdach zarysu twego. Między nami jak dłonie dwie złączone są pamięci nasze i miłości,
a jeden tylko wspólny dom, który nade mną w tobie rośnie.”

Tadeusz Gajcy (1922–1944) polski poeta

Źródło: poemat Do potomnego

„W Sobiborze mordowano ludzi od kwietnia 1942 do października 1943. Szacuje się, iż w ciągu półtora roku Niemcy doprowadzili tu do zagłady co najmniej 250 tysięcy Żydów. Ale szacunki są niepewne. Można by sądzić, że ten rodzaj nieścisłości będzie trudny do zniesienia dla współczesnych. Jest inaczej. Marek Bem działa w osamotnieniu, a jego placówka nie staje się miejscem międzynarodowego współdziałania, pozostając polem lokalnej walki o przetrwanie. Nie dziwi jego smutek, gdy 1 listopada zastaje na „swym” cmentarzysku – cztery znicze. Sobibór bez skoordynowanego wysiłku stanie się jeszcze bardziej „nierzeczywisty”. Auschwitz stanowi wyrazistszy symbol nie tylko dlatego, że zgładzono tam więcej ludzi; samo miejsce pozostaje realne: widzi się dawny obóz eksterminacji, a nie – las. Śmierć masowa w Sobiborze nie jest mniej ważna, ale zdecydowanie słabiej może oddziaływać na wyobraźnię współczesnych. Stąd wniosek, że Sobibór to poważny wspólny obowiązek. Pewnie dziś większy niż Auschwitz, skoro tam nie sposób wyobrazić sobie „czterech zniczy"…”

Zbigniew Gluza (1955) polski redaktor i animator życia społecznego

Źródło: Przedmowa (styczeń 2010) w: Sobibór z serii Żydzi polscy, op. cit., s. 5–6.

Tematy

Zbigniew Gluza 2

Podobne cytaty

Pokrewne tematy