„Jakim ty życiem żyłaś, maleńka, skoro wszystko rozpatrujesz w kategoriach sprawiedliwe i niesprawiedliwe? Życie i śmierć po prostu są. Sprawiedliwość nie ma tu nic do rzeczy.”

„Zamiast rozmyślać w kategoriach systemowych, zastanówmy się lepiej nad podstawowymi pojęciami, takimi jak praca, własność. Jaki jest na przykład nasz stosunek do rzeczy? Czyż to nie rzeczy narzucają nam sposób, w jaki będziemy żyć?”

„(…) kategoria sprawiedliwości nie jest stosowalna do przypadkowości, innymi słowy, to, co za sprawą przypadku się dzieje, bywa korzystne albo niekorzystne, ale nie bywa sprawiedliwe ani niesprawiedliwe.”

„Zawsze czułam się feministką – jest to jednak postawa, która zrodziła się z emocjonalnego stosunku do realiów życia i egzystowania w konkretnym świecie. (…) Nigdy nie rozpatrywałam tego zagadnienia w kategoriach naukowych, co wywołuje swojego rodzaju kompleks.”

„Nie ma sprawiedliwości,
Moje życie więc żyje bezprawnie i bez obrony.”

„Życiem i śmiercią nie rządzi sprawiedliwość. Gdyby tak się działo, dobrzy ludzie nie umieraliby młodo.”

„Nie ma życia przyjemnego, które by nie było rozumne, moralnie podniosłe i sprawiedliwe, ani też nie ma życia rozumnego, moralnie podniosłego i sprawiedliwego, które by nie było przyjemne.”

„Kochankowie nie mogą żyć jedno bez drugiego, w rozłączeniu, nie jest to życie ani śmierć, ale życie i śmierć razem.”

„Szczęście jest widokiem życia, a próżność jego sprężyna, życie jest ofiarą śmierci, śmierć celem życia.”

„Ministrowie pracy nie są lubiani. Ale czy czułam się nielubiana? To zależy, jaką płaszczyznę mojego życia rozpatrujemy. Ja miałam zawsze bardzo dobre relacje międzyludzkie.”