„Kto w czymkolwiek poniża własne ja, jest nieuczciwy, gdyż robi innym to, czym sam w sobie gardzi. Kto się dla innych upokarza, poniża innych, lekceważy ich, pogardza nimi, dając im z siebie nie to, w czym siebie szanuje.”

„Kto sam z sobą się nudzi, niech pomyśli, czym dopiero jest dla innych.”

„Można szanować innych tylko wówczas, gdy się szanuje samego siebie.”

„Nie rozumiałam i nie rozumiem aktorów, którzy uważają, że można stosować inną hierarchię w pracy, a inną w życiu prywatnym. Jeżeli aktor uważa reżysera za wyrocznię we wszystkim i pozwala się traktować przedmiotowo, a nie jako współtwórcę, to będzie się np. bezzasadnie obnażał. Dla mnie jest to upokorzenie i poniżanie nie tylko siebie, ale i widza. Chciałam robić coś swojego, realizować własną wizję teatru.”

„Za nierówność między ludźmi odpowiedzialni są zarówno ci, którzy się wywyższają nad innych, jak i ci którzy się poniżają.”

„Jeżeli ktoś nie szanuje samego siebie, nie potrafi też uszanować własnej rasy, a w konsekwencji – innych ras.”

„Dzielny nauczyciel umie innych nauczać nawet tego, na czym sam się nie zna.”

„Jak mówi Reich, to, co niepokojące, nie polega na tym, że ludzie kradną, że strajkują ale na tym, że ci, którzy są poniżeni, nie kradną zawsze, a wykorzystywani nie strajkują zawsze: dlaczego ludzie znoszą od wieków własny wyzysk, poniżenia, niewolnictwo, a nawet pragną tego nie tylko dla innych, ale również dla samych siebie?”

„Kto nie ceni sam siebie, nie będzie ceniony przez innych.”

„Czym innym jest zdolność do śmiechu, czym innym poczucie humoru. Zdolność do śmiechu jest powszechną i wyróżniającą cechą człowieka (…). Poczucie humoru natomiast jest rzadkie, zakłada bowiem umiejętność osiągnięcia przez człowieka dystansu względem samego siebie, dystansu ironicznego.”