„Ta Terra Felix, Sarmatia warta
Wiecznych podróży, pióra i lutni
Istnieje przecież – wsparta na barkach
Bóstwa o rysach okrutnych.”

„Życie wieczne jest dla nas warte wszystko lub nic.”

„Ludzie – którzy sami są przecież procesem – boją się tego, co niestałe i zawsze zmienne, dlatego wymyślili coś, co nie istnieje – niezmienność, i uznali, że to, co wieczne i niezmienne, jest doskonałe.”

„Istnieje coś takiego jak zarażenie podróżą i jest to rodzaj choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej.”

„Kocham, więc istnieję, a życie warte jest trudu przeżycia.”

„Lubię dobre koszule, eleganckie spinki. Lubię sprawiać sobie odrobinę luksusu, nosić dobrą teczkę, portfel. Zbieram wieczne pióra.”

„To musiał być chłopiec. Natura nie byłaby aż taka okrutna, by coś takiego zrobić dziewczynce. Żaden pojedynczy rys jego twarzy nie był bardziej niż znośnie brzydki, ale kombinacja stanowiła więcej, niż tylko sumę części.”

„Człowiek bowiem jest nie tylko wiecznym kłamcą, ale i wiecznie wierzącą istotą; wierzy w dobro i piękno, i doskonałość, nawet gdy ich nie ma albo istnieją tylko w stanie szczątkowym (…)”

„Zimowe słońce czas prześwietla
podnosi drzewa rozczochrane
… od dziś je czeka warta wieczna,
gdy tu w mogile pozostaniesz!”

„A przecież pochwała ust wroga jest więcej warta niż peany wyśpiewywane przez przyjaciela.”