„Abstrahując od Tatr, jest to najdziksza i najniedostępniejsza część Karpat galicyjskich. Nazwa ich pochodzi od głazów olbrzymiej wielkości, które zalegają ich szczyty, a nierzadko i stoki, a po których droga jest nadzwyczajnie nużąca. Stoki ich porastają dziewicze lasy, pełne wykrotów i powalonych przez wichry próchniejących drzew – a wyżej panoszy się niezwykle gęsta i wysoka kosodrzewina (zwana tu żereblem), przerwana miejscami przez zesypiska głazów, zwane grechotami, od dźwięku jaki wydają przy wchodzeniu na nie.
Zachowały się tu też limby i to w ilości o wiele większej niż w Tatrach; pojedyńcze można oglądać już na Jaworniku pod Jaremczem, ale na Parenkich i w okolicach Grofy są ich całe lasy 100 morgowe; letni pałacyk gr. kat. metropolitów w Podlutem jest zbudowany z limbowego drzewa.
Szczyty Gorgan, śmiało zarysowane, oddzielone od siebie nizkimi przełęczami i głębokimi dolinami, pod względem piękności i rozmiarów krajobrazu przewyższają o całe niebo łagodnie, kopulaste Bieszczady i monotonny wał Czarnohory.
Gorgany są najbardziej bezludną grupą Beskidów Galicyi.(…) Połonin mało – ich miejsce zajęła kosodrzewina, więc i bydła niewiele, i szałasów brak prawie kompletny.”

— Mieczysław Orłowicz

Źródło: Ilustrowany przewodnik po Galicyi, 1919

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

zachowanie , prawo , droga , miejsce , część , nazwa , dźwięk , brak , niebo , krajobraz , wiele , mało , wysoki , drogi , oglądać , wchodzenie , zajęcia , wielkość , las , kat , zaleganie , przerwanie , komplet , pochód , nieletni , wał , głaz

Mieczysław Orłowicz Fotografia

Mieczysław Orłowicz 2

geograf polski, krajoznawca 1881–1959

Podobne cytaty

„Chociaż promień widzenia jest tak rozległy (odległość Pikula od Alp Rodniańskich wynosi 240 km.) widok z Popadii ma jedną cechę charakterystyczną; nie widać stąd ani kawałka równiny, ani jednej osady ludzkiej; wzrok gubi się w morzu wierzchołków, połonin, głazów, kosodrzewiny i czarnych górskich stoków, porosłych odwiecznym borem. Śmiało rzecz można, że (nie licząc Tatr, posiadających odrębny charakter) widok z Popadii nie ma sobie równego w Karpatach, na całej ich przestrzeni od Preszburga po Orszowę.”

Mieczysław Orłowicz (1881–1959) geograf polski, krajoznawca

Źródło: Ilustrowany przewodnik po Galicyi, 1919

„Im dalej w las, tym więcej drzew, a raczej pniaków…”

Marta Obuch (1975)

Odrobina fałszerstwa

„O molestowaniu seksualnym dzieci raczej się nie mówi, a zdarza się ono znacznie częściej niż nam się wydaje. To nie są zachowania incydentalne i przytrafiają się także w rodzinach uznawanych za normalne, a nie tylko w tak zwanej patologii.”

Andrzej Pieczyński (1956) aktor i reżyser polski

Źródło: Renata Ochwat, Trauma zostaje na całe życie, „Gazeta Lubuska” nr 77, 2 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114567.html

„Jak to jest? Być zdanym na siebie, jak zupełny obcy, jak staczający się głaz?”

Bob Dylan (1941) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta, kompozytor, poeta

Źródło: Like a Rolling Stone

„Głazy mając pod stopą, a nad głową chmurę,
po stopniach piramidy, która z Bożej kielni
wzrosła, gdy jeszcze byli Jego snem śmiertelni,
bez odpocznienia szedłem na najwyższą górę.”

Jerzy Żuławski (1874–1915) polski pisarz, poeta i dramaturg

Źródło: Na Gierlachu

„Skąd się wzięło słowo sachar? – zapytałam ojca po rosyjsku.
– Od Sahary. Jest taka pustynia w Afryce. Ogromna pustynia, na której nic nie rośnie, bo cała jest z białego piasku. Ten piasek to właśnie cukier, czyli po rosyjsku sachar. W Afryce deszcze padają bardzo rzadko, ale wtedy cukier się topi, a potem, w upale, schnie i powstają wielkie cukrowe głazy… Biada wędrowcowi, który zapuści się na pustynię, w chwili gdy zaczyna się burza piaskowa. Wiatr podnosi całe chmury cukrowego piasku. Cukier skrzypi mu w zębach, zalepia nos i oczy… Niewolnicy-Murzyni pracują tam w straszliwym upale: Ładują piasek cukrowy do worków i wysyłają do różnych krajów. A dla tych, co lubią pić herbatę na prikusku, tną cukrowe głazy na kostki specjalnymi tarczami.
– Czy ta Sahara nie leży w Rosji? – zdziwiłam się.
– Nie… Jeszcze nie – odparł ojciec.
– To dlaczego jej nazwa pochodzi z rosyjskiego sachar? Ojciec zastanawiał się chwilę.
– Bo większość, a może nawet wszystkie nazwy wymyślili Rosjanie – powiedział z dziwnym uśmieszkiem. – Im szybciej to sobie przyswoisz, tym łatwiej ci będzie
iść przez życie.”

Helena Amiradżibi-Stawińska (1932–2017) polska reżyserka i scenarzystka filmowa, pochodzenia gruzińskiego

Słodkie życie księżniczki (1996)

„Są wspomnienia, których nie da się zatrzeć. Zostają w człowieku jak nieruchome głazy.”

Haruki Murakami książka Kafka nad morzem

Kafka nad morzem

„Wmawiam sobie marihuana git, to jest kłamstwem,
zaraz jest matura, a ja drift robię autem,
czekam na porażkę, ale nie tym razem,
matura zdana, uporałem się z tym śmiesznym głazem.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Marmur
Źródło: utwór Żywot

„Poprowadzenie żołnierzy do walki tak, by działała siła ich rozpędu, jest jak staczanie z góry głazów lub pni. Gdy żołnierze są umiejętnie prowadzeni do bitwy, ich rozpęd jest niczym impet spadających głazów. Oto jest siła.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

„Smutek! o smutek! – głaz nie do przebicia -
Kiedy świadomość życie jak piorun rozszczepi,
A razem błyskawicą gdy olśni, oślepi -
I oto stoisz wobec drzazg swojego życia.”

Władysław Orkan książka Z martwej roztoki

Źródło: Bluszcz i drzewo w: Z martwej roztoki, wyd. Spółka nakładowa „Książka”, Kraków 1912, s. 106.

Pokrewne tematy