„Laurie: Nie wydaje mi się, żeby było zbyt wiele śmiechu wokół, ostatnimi czasy.
Dan: Cóż, czego oczekujesz? Komediant nie żyje.”

„Ludzie zawsze sprawiają nam zawód i niemądrze jest oczekiwać od nich zbyt wiele.”

„Czemu… czemu pewni ludzie myśleli, że nie żyjesz?
Markiz spojrzał na Richarda oczami, które widziały zbyt wiele i dotarły za daleko.
– Bo mnie zabili – odparł.”

„Biskup Czaja ostatnimi czasy zbyt mocno angażuje się w sprawy polityczne. Pewne słowa przez niego wypowiedziane są zbyt mocne i nie pokrywają się z rzeczywistością.”

„Zbyt wiele dla siebie wymaga ten, komu wszyscy wydają się egoistami.”

„Kto zbyt wiele oczekuje i żąda, ściąga na siebie ciemne chmury. Sam tworzy sobie złe dni.”

„Nie jestem zbudowany ani teatrem, ani obrzędami kościelnymi: komedianci zadają sobie wiele trudu, żeby wywołać uciechę, klech zaś czyni to, by nakłonić do religijnego skupienia. (…) [papież jest] najlepszym komediantem w Rzymie.”

„Wspomnienia bywają kapryśne, niestety,
Zbyt wiele szczegółów lub tychże za mało,
Cóż z dat kronikarza, cóż z pióra poety,
Gdy nie chcą wspomnienia układać w całość.”

„Ci, którzy zbyt wiele oczekują od miłości, nie umieją kochać; może nawet nie są stworzeni do miłości. Miłość to poprzestanie na rzeczywistości, nie chęć wyczerpania jej.”

„Wydaje mi się ważne, by czuć, czego dziecko potrzebuje, czego oczekuje. Dzieci to bardzo prawdziwi ludzie. Są też niezwykle wymagającymi odbiorcami, dlatego w adresowanych do nich książkach musi być prawda.”