„Nie wystarczy zmienić na lepsze obyczaje i odstąpić od złych uczynków. Trzeba dać Bogu zadośćuczynienie przez pokutę, przez pokorne modlitwy, przez ofiarę serca skruszonego – przy współpracy jałmużny.”

„Każdy grzech wyznany przed Bogiem ze skruszonym sercem zostanie przez Niego usunięty.”

„Nie z obawy przed karą, lecz z poczucia obowiązku, należy wystrzegać się złych uczynków.”

„Próżność jest źródłem wszystkich złych, lecz również niemal wszystkich dobrych uczynków.”

„Zapisz sobie w sercu Jego obyczaje i uczynki: jak pokornym był między ludźmi, jak dobrotliwym między uczniami. Jak nie gardził grzesznikami, ale dla żałujących za swe nieprawości jak dziwnie był pobłażliwy. Jak łagodny był w słowach, jak skory do modlitwy, jak lubił usługiwać drugim, co sam wyznaje, mówiąc: „Jam jest w pośrodku was jako ten, który służy.””

„Pamiętaj: nie należysz już do siebie. Jesteś ofiarą. A więc, przez wzgląd na miłość i dla dochowania wierności swojemu posłannictwu, nie pobłażaj sobie. Każda pokuta to odjęcie jednej rany twojemu Bogu – ty otrzymujesz ją za Mnie. Każda pokuta to światło, które zapala się w jednym sercu. Ja odejmę ci pokutę, kiedy uznam, że wystarczy cierpienia, i włożę ci w rękę palmę. Tylko Ja. Jestem twoim Panem.”

„Jałmużna: budzik dobra w sercu.”

„Pewne rzeczy zmieniły się na lepsze. Ale to nie cheeseburgery stanowią o rewolucji. Należy zmienić ludzkie serca…”

„Ofiara jest najlepszą modlitwą.”

„Koronę dają Jej ręce biskupie i ręce wasze, ręce pracujące na chleb, ręce, które z chleba ujmują sobie, aby dać Maryi perełkę. Maryja patrzy na serce, serce korne, skruszone, czyste, miłujące, zbolałe, strapione, kuszone. Na serce ojca, matki, dziecka.”