„Ja nie staram się jego zrozumieć. Ja w niego po prostu nie wierzę. Nie interesuje mnie ten temat w ogóle.”

„Zawsze bardzo mnie interesowało, jak Hitlerowi udało się zdobyć panowanie nad masami. Dziś wiem na ten temat więcej od niego.”

„Starałem się obsadzić takich aktorów, którzy mnie interesują jako ludzie – ciekawią mnie i mogę długo na nich patrzeć. To był chyba jedyny klucz. Staram się obsadzać takich aktorów, w których wierzę, którzy wiem, że są zdolni świetnie grać i są inteligentnymi ludźmi.”

„Przeczytałam mnóstwo książek na temat autyzmu – oczywiście na temat autyzmu ludzi inteligentnych – i widzę, że mój sposób poznawania świata jest taki, jak opisywany w tych książkach. Szukam struktur, które ograniczają różnorodność jednostek, bo nie potrafię zrozumieć emocjonalnych jednostkowych doświadczeń. Interesują mnie bardziej instytucje niż ludzie.”

„Nie wierzę w Hitlera
Nie wierzę w Jezusa
Nie wierzę w Kennedy’ego
(…)
Nie wierzę w Elvisa
Nie wierzę w Zimmermana
Nie wierzę w Beatlesów.
Po prostu wierzę w siebie.
W Yoko i w siebie.
I to jest cała prawda.
Sen się zakończył…”

„Tak bardzo się staram o moje istnienie i wierzę, że ma ono sens.”

„Nie pojmiesz patrząc, staraj się zrozumieć wierząc.”

„Nie staraj się zrozumieć wszystkiego, bo wszystko stanie się niezrozumiałe.”

„Ja w ogóle temat Boga traktuję z ironią. Boga się personifikuje poprzez religię, starając się dopasować go do siebie i mówiąc, że ta religia jest dobra, a inna zła. Nie powinno się w ten sposób o tym mówić. Każdy powinien czuć Boga na własny sposób, a nie zabiegać o niego w sposób religijny czy próbując coś ugrać. Nie tędy droga, przynajmniej nie moja.”

„Nigdy nie staram się pisać w niejasny sposób. Kiedy podejmuję jakiś temat, staram się podążać w stronę zrozumienia.”