„Snucie opowieści jest sztuką, samo pisanie rzemiosłem.”

„Pytają mnie często, dlaczego, mimo tak długiego pobytu w Ameryce, piszę nadal w jidysz, który staje się powoli martwym językiem… Lubię pisać historie o duchach i dybukach. A co nadaje się lepiej do snucia takich opowieści niż martwy język?”

„Sztuka pisania jest sztuką skreślania.”

„Dziennikarka: Co decyduje o wielkości aktora?
Joanna Szczepkowska: Myślę, że to samo, co decyduje o wielkości malarza. Pewna równowaga między talentem a rzemiosłem. I jeszcze trzeba dodać gust artystyczny. Tak, gust. Można mieć wielki talent, ale nie mieć gustu. Ludzie prawdziwie utalentowani przez rolę mówią coś więcej, niż jest napisane. Ich role to opowieść o człowieku.”

„(…) robienie filmu to nie to samo, co pisanie scenariusza.”

„Reżyser powinien być i artystą i rzemieślnikiem. Bo artysta, nie znając rzemiosła, nie potrafiłby zrobić filmu, który dałoby się obejrzeć, a gdyby był tylko rzemieślnikiem to wytwarzałby wszystko mechanicznie. Sztuką jest połączyć te dwie rzeczy i w większości przypadków tak to właśnie wygląda.”

„William Faulkner powiedział kiedyś, że każda dobra powieść jest historią walki ludzkiej duszy z samą sobą. Miał rację. Nie ma znaczenia, czy piszesz fantasy, science fiction o Marsjanach lub powieść historyczną. To zawsze będzie opowieść o ludzkiej chciwości, miłości, pożądaniu, instynkcie przetrwania, honorze.”

„Śmierć jest moim rzemiosłem.”

„Kiedy piszę piosenkę, siadam z gitarą w ręku i piszę o moich uczuciach w danej chwili. To po prostu przychodzi samo.”

„Robotnik jest tak samo jak teolog powołany do pisania o tym, czy należy pracować w święta, czy też nie.”