„Lata formowała się ta mgławicowa masa, która dzisiaj jest mną, sumą nie tyle moich przeżyć, ile moich na te przeżycia reakcji. Chociaż i to nie jest ścisłe, bo takie, a nie inne przeżycia wywołały takie, a nie inne reakcje i może gdyby choć jedno przeżycie było inne, łańcuch reakcji w innym poszedłby kierunku, tworząc inną mnie zamiast tej (…).”

„Lubię swoje spontaniczne reakcje, pod warunkiem, że są one wynikiem mojej osobowości, a nie ilości wypitego alkoholu.”

„Przez przeżycie własnej osobności idzie się do przeżycia wspólnot.”

„Reakcje na sztukę są bardzo różne, bo zawsze są reakcjami bardzo osobistymi.”

„Nie brakuje na świecie ludzi, którzy mogą kupić tyle hamburgerów, ile zdołają zjeść, kupić tyle butów, ile zdołają znosić. W tym względzie nie jestem inny. Różni mnie tylko to, że nie gromadzę majątku, żeby zostawić go moim dzieciom. Jeżeli zechcą, niech przeżyją przygodę z budowaniem wszystkiego od początku. Warto, to ogromna frajda!”

„Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia.”

„W teatrze najważniejszy jest kontakt z widzem, jego bezpośrednia reakcja kreuje cały spektakl. I o ile sztuka się podoba, to wszyscy dziękują nam oklaskami. Przed kamerą jest mnóstwo dubli i właśnie te powtórki ujęć, kiedy za każdym razem trzeba wykonać identyczny ruch, są czasami dość męczące. Kiedy jednak lubi się ten zawód, można przeżyć wszystko.”

„Dlatego, że niektórzy z was nie zgadzają się z moim zdaniem, waszą reakcją jest wyśmianie tego i mnie zamiast uznania indywidualizmu. Czujecie się zagrożeni przez indywidualizm i każdego, kto nie podąża za stadem.”

„Kogo nazywamy psychoanalitykiem? Człowieka, który – gdy do pokoju wchodzi Sophia Loren – obserwuje reakcję innych…”

„Człowiek, który przeżył wielką wojnę, jest inny od tego, który nie przeżył żadnej wojny. Są to dwa rożne gatunki ludzi. Nigdy nie znajdą wspólnego języka, ponieważ tak naprawdę wojny nie można opisać; nie można się nią podzielić, nie można powiedzieć komuś – weź trochę tej mojej wojny.”