„Śmiech, rozpacz, błazenada, puder i pył, sens i bezsens, znikomość istnienia.”

„Miłość jest najwyższym sensem istnienia.”

„Nasze istnienie w żadnym sensie nie jest niezależne. Jest ono, samo w sobie, istnieniem wszystkiego.”

„Tak bardzo się staram o moje istnienie i wierzę, że ma ono sens.”

„Często najlepsze chwile w życiu to te, kiedy nic nie robisz, tylko zastanawiasz się nad swoim istnieniem, kontemplujesz różne sprawy. I tak kiedy na przykład mówisz, że wszystko nie ma sensu, to nie może do końca nie mieć sensu, bo przecież jesteś świadom, że nie ma sensu, a twoja świadomość braku sensu nadaje temu jakiś sens. Rozumiecie, o co mi chodzi? Optymistyczny pesymizm.”

„Potrafimy zrozumieć rozpacz szaleńców, nie ich śmiech.”

„Nikt nie może ścierpieć podejrzenia, że o nic nie chodzi i, że nic nie wyniknie. Czy można szukać sensu nie wierząc w jego istnienie?”

„(…) jedynym sensem istnienia stowarzyszenia jest reprezentowanie jakiejś grupy społecznej przed organami państwa.”

„Rozśmiesza mnie wszystko. I cieszę się, że tak jest. Musisz zawsze znaleźć jakiś powód do śmiechu, bo inaczej – życie staje się bez sensu.”

„Każde zdanie jest w pewnym sensie prawdziwe, w pewnym sensie fałszywe, w pewnym sensie bez sensu, w pewnym sensie prawdziwe i fałszywe, w pewnym sensie prawdziwe i bez sensu, w pewnym sensie fałszywe i bez sensu, a pewnym sensie prawdziwe, fałszywe i bez sensu.”