„Nie wolno kombinować, farsę gra się tak samo jak dramat. Jak mężczyzna nakryje żonę z gachem, to aktorzy grają to w farsie zupełnie jak w tragedii w teatrze dramatycznym. Jak mawia Cooney, to na widowni jest różnica, na scenie nie ma żadnej. Tu się śmieją do rozpuku, a w tragedii płaczą. Im bardziej serio gramy, tym jest to zabawniejsze.”

— Paweł Okoński

Źródło: Jacek Antczak, Życie z dwoma żonami i dwoma „Maydayami”, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 257, 4 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/126585.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

życie , gra , płacz , seria , różnica , scena , aktor , dramat , żona , grać , płakać , zabawny , nakrycie , mężczyzna , tragedia , wieszcz , teatr

Paweł Okoński 1

polski aktor 1961

Podobne cytaty

„(…) aktorowi bardzo przyjemnie jest grać farsę. Lubimy reakcje ludzi, momenty, kiedy się śmieją. Wiemy wówczas, że panujemy nad wszystkim, puentujemy jak trzeba.”

Wojciech Rogowski (1965)

Źródło: Joanna Krężelewska, Aktorowi bardzo przyjemnie jest grać farsę, „Głos Koszaliński nr 248”, 23 października 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/148954.html

„Walczyć z umarłym to albo ordynarna farsa, albo niesmaczna tragedia.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz

„Z bliska życie jest tragedią, ale z daleka to czysta farsa.”

Charles Chaplin (1889–1977) angielski aktor i reżyser kina niemego

„Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

„Wielkie historyczne fakty i postacie występują za pierwszym razem jako tragedia, za drugim – jako farsa.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny

„Dyrektorzy teatrów uciekają od „śmiesznego” repertuaru, jakby się go bali. Mówili nam: już mamy farsę w repertuarze. A my chcemy stworzyć teatr, w którym widz nie będzie musiał wybierać pomiędzy Gombrowiczem a Cooneyem.”

Wojciech Dąbrowski (1959) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 15 grudnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tylemam.htm

„Świat jest teatrem, w którym nie grają zazwyczaj jednej sztuki naraz. Tutaj człowiek przychodzi, by obejrzeć groteskę lub komedię, by pośmiać się i odpocząć, a oto nagle komedia zamienia się w tragedię lub też komedia i tragedia toczą się jednocześnie, czasem nawet z tymi samymi bohaterami występującymi na scenie.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 343, wyd. I

„(…) farsę gra się głośno, wyraźnie, przy pełnych światłach. (…) Widz musi wszystko widzieć i słyszeć. Ma być mądrzejszy od aktora, ale i dać się zaskoczyć.”

Wojciech Pokora (1934–2018) polski aktor

Źródło: Jacek Antczak, Życie z dwoma żonami i dwoma „Maydayami” http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/126585.html, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 257, 4 listopada 2011.

„Wysiłek położony na drodze do zrozumienia wszechświata to jedna z niewielu rzeczy, która wynosi życie ludzkie ponad stadium farsy i dodaje mu pewnej godności tragedii.”

Steven Weinberg (1933) fizyk amerykański

Źródło: Olga Andriejewa, W głowach uczonych, „Russkij Rieportior”, tłum. „Forum”, 27 września 2010.

„Dlaczego teatr Szekspira, schlebiający gustom mieszczańskim, osiąga popularność i jest grany niemal wszędzie, a teatr Calderona, sięgający do najbardziej ukrytych pytań o sens ludzkiego bytu, nie może się przebić nawet we własnej ojczyźnie? Szekspir widzi egzystencję ludzką jako karę, od której nie ma odwołania, a rozgrywający się w jego tragediach dramat nie jest niczym odkrywczym. Odwrotnie u Calderona, którego bohaterowie również cierpią, ale to cierpienie ich wewnętrznie przemienia. Calderon jest jednocześnie bardziej pomysłowy, genialnie komponuje akcję dramatu, a jego wizja człowieka jako „rzeczy dramatycznej” jest doskonałym uzupełnieniem filozofii kartezjańskiej.”

Antonio Regalado (1932–2012)

Źródło: Wojciech Stańczyk, Nie doić Szekspira http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61157, „Przekrój”, nr 28/2611, 9 lipca 1995, s. 28–29.

Tematy

Paweł Okoński 1

Podobne cytaty

Pokrewne tematy