„Ci, którzy twierdzą, że nie ma papieża, nadmiernie upraszczają problem. Rzeczywistość jest bardziej złożona. Jeżeli ktoś zacznie zgłębiać zagadnienie, czy papież może, czy nie może być heretykiem, szybko odkryje, że to nie taka prosta sprawa, jak mogłoby się z początku wydawać. Bardzo obiektywne studium Ksawerego de Silveiry dotyczące tego tematu wykazuje, że niemała liczba teologów uczy, iż papież może być heretykiem jako osoba prywatna, lecz nie jako nauczyciel Kościoła powszechnego.”

— Marcel Lefebvre

Źródło: The New Mass and the Pope, 8 listopada 1979.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 18 kwietnia 2022. Historia

Tematy

problem , rzeczywistość , nauczyciel , osoba , odkrycie , temat , kościół , sprawa , początek , ktoś , studium , zagadnienie , liczba , złożenie , papież , twierdza

Marcel Lefebvre 74

francuski biskup katolicki, twórca schizmy 1905–1991

Podobne cytaty

„Papież, który przez herezję odłączyłby się od Kościoła, przestałby zatem przez sam ten fakt być głową Kościoła. Nie mógłby być heretykiem i pozostawać papieżem, ponieważ, skoro jest poza Kościołem, to nie może dzierżyć kluczy Kościoła.”

Antonin Pierozzi (1389–1459)

Summa Theologica
Źródło: Actes de Vatican I.

„Papież, będący jawnym heretykiem automatycznie (per se) przestaje być papieżem i głową Kościoła, jako że natychmiast przestaje być chrześcijaninem oraz członkiem Kościoła. Z tego powodu może być on sądzony i ukarany przez Kościół. Jest to zgodne z nauką wszystkich Ojców, którzy nauczali, że jawni heretycy natychmiast tracą wszelką jurysdykcję.”

Robert Bellarmin (1542–1621)

Źródło: De Romano Pontifice, II, r. 30.

„Tak więc papież Innocenty II stwierdza (De consuetudine), że koniecznym jest okazywanie posłuszeństwa papieżowi we wszystkich rzeczach tak długo, jak on sam nie występuje przeciwko powszechnym zwyczajom Kościoła. Jeśli jednak wystąpiłby przeciwko powszechnym zwyczajom Kościoła, nie trzeba mu [w tym] okazywać posłuszeństwa.”

Juan Torquemada (1388–1468) hiszpański kardynał, stryj Tomása

Źródło: „Zawsze Wierni” nr 2 (177), marzec-kwiecień 2015, s. 44.

„Mimo iż jest to bardzo nieprzyjemne zagadnienie, tradycyjni katolicy stają przed strasznym, palącym problemem: Czy Kościół posoborowy jest Kościołem katolickim? Czy Jan Paweł II, głowa Kościoła posoborowego, jest prawdziwym papieżem? (…) Pytania dotyczące papieża są trudne, nieprzyjemne i przerażające; jednak są tak konieczne i ważne, że nie wolno ich ominąć.”

Mark Pivarunas (1958)

Źródło: Pope or Church? Two studies on the Ordinary Magisterium of the Catholic Church, and on the Infallibility of the Church's Ordinary Magisterium, Angelus Press, 1998.