„Na tym polega geniusz Szekspira. Potężne, skrajne emocje ściągnęły nań obelgi „klasycznych” Francuzów, którzy widzieli w nim barbarzyńcę i – choć istnieje wybitna i zasłużona francuska szekspirologia – do dzisiaj mają z nim problemy. Jego forma zaś wydała im się rozchełstana i dzika, bo ją mierzyli rygorami francuskiego teatru klasycznego. Przy okazji coś to chyba mówi o naszym stepowym, orlo-sokolim temperamencie, że Szekspir przyjął się u nas od pierwszego przeszczepu, a Corneille i Racine – właściwie nigdy. Boy na przykład Corneille’a nie tknął…”
Źródło: Joanna Walaszek, Natura Szekspira http://www.dwutygodnik.com/artykul/3935/, Dwutygodnik.com nr 91/2012.
Podobne cytaty

Źródło: „Rzeczpospolita”, 29 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mjob.htm
Źródło: krytykapolityczna.pl, 4 maja 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Tomasz-Piatek/Szantaz-na-peryferiach/menu-id-192.html

Źródło: Sean Macaulay, Tony i demony, „The Daily Telegraph”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.
„Przedstawienie dwóch równoważnych punktów widzenia to klasyczny chwyt (…).”
Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=36494
Źródło: katalog do wystawy Wizja teatru Zofii Wierchowicz, Centrum Scenografii Polskiej Muzeum Śląskiego
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 5 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jsemkow.htm

Źródło: Jacek Wakar, Zamiast graffiti – akwarela, „Dziennik Gazeta Prawna”, 24 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20802

Źródło: Mam kłopoty z Dionizosem, gazeta.pl, 10 kwietnia 2011 http://wyborcza.pl/1,75480,9393779,Mam_klopoty_z_Dionizosem.html?as=3&startsz=x