„Jesteśmy z ciała ulepieni, ale żyć musimy, jakbyśmy byli z żelaza.”

„Komórki ciała człowieka można długo hodować w żółtku jaj, ale komórki raka giną w żółtku po kilkunastu godzinach. Komórki ciała człowieka nie muszą mieć cukru, aby żyć. Komórki raka muszą mieć cukier. Żółtko nie zawiera cukru. (…) w jajku nie ma cukru.”

„Mam takie uczucie, jakbyśmy w ogóle nie mieli nic do gadania we własnym życiu: jesteśmy po prostu modelami tego, czym powinniśmy być.”

„My też jesteśmy „kamieniami rzuconymi na szaniec”. Mamy te same ideały! Nie musimy pięknie umierać. Ale czy umiemy pięknie żyć?”

„Mięśnie dłoni muszą być wyćwiczone i dobrze rozgrzane, żebym mógł się swobodnie wyrazić. Żeby one mogły opowiedzieć coś za mnie. Bo dłonie mają swoją mądrość, jakby były prowadzone. I tak jakby prowadziły mnie. Wtedy muzyka uwalnia się sama i żyje już własnym życiem. A ja pozostaję sam.”

„Ucz się ciągle tak, jakbyś miał żyć wiecznie; kieruj swoim życiem tak, jakbyś miał umrzeć jutro.”

„Gdzieś nam zrobiono paskudny kawał. Pan Bóg powsadzał nas w ciała zwierząt, a kazał postępować jak ludziom. Tu był początek całej biedy. Gdyby nas stworzył takimi, jakimi jesteśmy, ale nie nazwał ludźmi, nawet ostatni z nas wiedziałby jak żyć.”

„Czasem czekamy, żeby ktoś nas obudził i powiedział nam, jak mamy żyć. Jakby inni wiedzieli lepiej od nas, jak mamy żyć, kim jesteśmy, choć to przecież nieprawda. Wszystko przez tęsknotę za nieokreślonym spełnieniem. Niemożliwym do spełnienia. Tylko ci się wydaje, że wiesz, czego pragniesz.”

„Żyj tak, jakbyś miał umrzeć jutro. Ucz się tak, jakbyś miał żyć wiecznie.”

„Walka ciała z duchem to jedna z największych tragedii naszego życia.”