„Chodził dziwacznie, jakby każdy krok był dla niego bolesny, ale to były tylko pozory. Trzeba było go widzieć, jak biegł, kiedy w stołówce podawali tortille.”

„Są w PiS tacy, z którymi rozmawiam. (…) Za to Jarosław Kaczyński, gdy mamy się minąć w sejmowym korytarzu, chowa głowę, pochyla się. (…) Parę razy go mijałam, widziałam wyraźnie jego gest w przeciwną stronę, jakby się bał, że do niego podejdę. To straszne by było – podejrzewam – dla niego, bo on przecież podaje wszystkim kobietom rękę i całuje. Dlatego tak stara się chodzić, żeby mnie, broń Boże, nie spotkać.”

„Widzisz, każdy ma własną śmierć.
Ona idzie za nami wszędzie, przez całe życie, krok w krok.”

„Czy ktoś czuje, jakby czas biegł szybciej?”

„Kiedy stoimy, pamiętajmy, że zegarki chodzą, a czas biegnie.”

„Chodź, patrz
Na prawdziwe kwiaty
Bolesnego świata.”

„Kiedy w twoim kierunku biegnie jakiś pies, zagwiżdż na niego.”

„Teraz na wieczność widzimy świat – świat jedynie – bolesny dodatek.”

„Chodź po północy pewnym krokiem”

„Cóż za wspaniałe przedstawienie! Takiej gry pozorów jeszcze nie widziałem!”