„Jest w dłoni mej miejsce na twą małą dłoń,
Jak zamknąć mam nasze życie w klatce rąk?”

„Bogaty rzadko ściska dłoń biedakowi. Może dlatego, iż wie, że bogactwo przechodzi z rąk do rąk.”

„Wtedy dłoń twą wziąłem w dłonie moje,
w oczach naszych wieczny blask zaświecił
i przez świat obłąkany od wojen
szliśmy razem jak dwoje dzieci.”

„Nadal tam jest. Ze zniszczonym kwiatem w dłoni. Daleko za nami. Mała gasnąca gwiazda, która wypadła z naszej konstelacji.”

„Boże, ten jego podbródek. Chciała się pobrać z tym podbródkiem. Chciała go zamknąć w złotej klatce.”

„Marszałek ma dobre chęci, ale jego doradcy zamknęli go w złotej klatce i odcinają go od prawdziwych problemów ludzkich.”

„Rok łagodnego światła
Wzrok zdolny cieszyć się
Słuch cierpliwy i chłonny
Głos jedynego Boga
Dłoń kochanej kobiety
Dłoń w jej poważnej dłoni.”

„Niektóre złośliwości nie ranią, niektóre objęcia nie otulają, niektóre uśmiechy nie rozweselają, a czasem dłoń na dłoni nie oznacza niczego… Oczywiście to zależy od tego, czyja to dłoń”

„Nasze najprawdziwsze życie ma miejsce, gdy śpimy w snach.”

„Czy wiesz, jak ja sobie wyobrażam szczęście? Oko utopione w oku, w którego głębiach obietnice raju, dłoń w dłoni, której dotknięcie wzbudza bicie mojego serca…”