„O mnie się nie martw, o mnie się nie martw
Ja sobie radę dam
Jesteś to jesteś, a jak cię nie ma
To też niewielki kram
Jeśli chcesz wiedzieć same zmartwienia
Tylko przez ciebie mam
O mnie zapomnij, o mnie się nie martw
Ja sobie radę dam”

„Nie rozpaczaj, że ludzie cię nie rozumieją. Martw się tym, że to ty nie rozumiesz ludzi.”

„Nie warto martwić się czymś, czego nie można uniknąć. Dość będzie zmartwień, kiedy to już nastąpi.”

„(…) doprawdy, martwiła się tym, że nie potrafi się martwić.”

„Pani Alicja oddała dziś wypracowania z polskiego.
– O ciebie, Marta, nie muszę się martwić! – powiedziała.
Właściwie – żałuję. Bardzo bym chciała, żeby ktoś wreszcie zaczął się o mnie martwić.”

„Nie przejmuj się, gdy inni cię nie rozumieją; martw się raczej wtedy, gdy ty nie potrafisz zrozumieć innych.”

„Martwienie się to stawanie się dostępnym, bez zdawania sobie z tego sprawy. Kiedy się martwisz, jesteś zaniepokojony, w desperacji kurczowo chwytasz się wszystkiego. A wtedy już musisz całkiem wyeksploatować to, czego się uchwyciłeś lub tego kogoś, lub samego siebie.”

„Rodzice po to są, żeby się martwili.”

„Jakież to szczęście wieść niewinny żywot.
Być umarłym dla świata i tym się nie martwić.
O! Wieczna jasności wolnego umysłu!
Modlitw jesteś godna, choć prośbami gardzisz.”

„Właściwie martwię się tylko o siebie.”