„Patrzeć na różne rzeczy, ale ich nie widzieć, to ciężki grzech, myślałem, i łatwo się go popełnia. Zawsze dawał początek jakiemuś złu i, moim zdaniem, nie zasługujemy na to, aby żyć na świecie, jeśli go nie widzimy.”

„Żeby patrzeć w przyszłość, trzeba widzieć najgorsze…”

„Wytrwałość to cnota, ale nie zawsze chodzi o to, by wszyscy widzieli, jak ciężko się nad czymś pracuje.”

„Bo czy w życiu zawsze chodzi o fajerwerki? Odpowiadam – nie, jeżeli widziało się ich już tysiące. Moim Everestem jest mój dzisiejszy dzień. I jutrzejszy też nim będzie.”

„Widziałem już różne rzeczy – tatuaże na przedramionach zrobione z moich autografów albo z fragmentów moich książek. Ale to na koncertach Amandy po raz pierwszy obaczyłem portret wytatuowany na plecach jednego z fanów. Był to jej portret.”

„Moi mistrzowie to (…) nie tylko poeci (liczni!), ale także naukowcy, bo oni też muszą zawsze patrzeć na świat tak, jakby widzieli go pierwszy raz.”

„Zawsze lubiłam mówić to, co myślę. Od dziecka podróżowałam po świecie i widziałam, że w innych krajach ludzie nie boją się manifestować swoich poglądów. Bardzo mi to imponowało.”

„Moim przeznaczeniem w życiu było widzieć ruiny.”

„Jestem szczęśliwym księdzem, bo było mi łatwo zaufać Panu Bogu. Chyba miałem taką łaskę. Widzę Boga w swoim życiu, widzę, jak mnie prowadzi.”

„MĘŻCZYZNA: (…) Od pięciu lat nie widziałem kobiety.
KOBIETA: Bardzo interesujące. (…)
MĘŻCZYZNA: (…) Przyzwyczaiłem się.
KOBIETA: To znaczy odzwyczaiłeś się.
MĘŻCZYZNA: Przyzwyczaiłem się do odzwyczajenia.
KOBIETA: Czy to możliwe?
MĘŻCZYZNA: Na początku jest ciężko, kiedy was nie ma. Ale potem już nie. Najważniejsze, żeby was nie widzieć. Wtedy się o was zapomina. Co z oczu, to z myśli. To wszystko bierze się raczej z oczu niż…
KOBIETA: Nie kończ.
MĘŻCZYZNA: Nie widzieć was. To najważniejsze.”