„Wobec śmierci przynajmniej mniej powinien być człowiek wolny.”

„Człowiek nie tylko może, lecz powinien być wolny.”

„Człowiek nie może pozbyć się cierpienia i nie wie nawet, czy po śmierci będzie od niego wolny.”

„Za życia robimy to, co chcemy, ale po śmierci mamy mniej do powiedzenia niż człowiek najniższego stanu.”

„Człowiek w imię dobroci i miłości nie powinien dać śmierci panować nad swymi myślami.”

„Jestem młodym człowiekiem, przynajmniej za takiego się uważam, a młodzi ludzie jak coś wygrają, robią mniej – więcej coś takiego: yes, yes, yes!”

„Człowiek jest panem przeciwieństw, dzięki niemu istnieją, a więc jest od nich dostojniejszy. Dostojniejszy od śmierci, zbyt dostojny dla niej, bo głowa jego jest wolna. Dostojniejszy od życia, zbyt dostojny dla niego, bo serce jego jest pobożne. […] Nie dam śmierci panować nad mymi myślami! Bo na tym polega dobroć i miłość ludzka, na niczym innym. Śmierć jest wielką potęgą. Odkrywamy przed nią głowę i zbliżamy się do niej na palcach. […] Rozum niemądrze wygląda wobec śmierci, bo jest jedynie cnotą, śmierć natomiast jest wolnością, ucieczką, bezkształtem i rozkoszą. […] rozkoszą, a nie miłością. Śmierć i miłość: nie rymują się ze sobą, byłby to niesmaczny i fałszywy rym! Miłość przeciwstawia się śmierci, ona jedna, nie rozum; i jest mocniejsza od śmierci. Ona jedna, nie rozum, budzi dobre myśli. […]Człowiek w imię dobroci i miłości nie powinien dać śmierci panować nad swoimi myślami. I z tym się budzę…”

„Człowiek nie jest prawdziwie człowiekiem, jeżeli nie jest wolnym. Nie jest wolnym, jeżeli nie pracuje.”

„Aby pisać historię, trzeba być więcej niż człowiekiem, ponieważ autor trzymający pióro wielkiego sędziego powinien być wolny od wszelkich uprzedzeń, interesów lub próżności.”

„Czasem śmierć marzenia jest nie mniej smutna niż prawdziwa śmierć.”