„W nawiązaniu do ponawianych w kampanii wyborczej insynuacji pod moim adresem, jakobym był kłamcą oświęcimskim, pragnę przypomnieć, że są one związane z następującymi wydarzeniami. Siedem lat temu młodzieżówka Unii Pracy złożyła doniesienie do prokuratury o rzekomym popełnieniu przeze mnie czynu określanego mianem kłamstwa oświęcimskiego, zabronionego artykułem 55 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 roku o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Prokuratura po przeprowadzeniu postępowania sprawę umorzyła ze względu na fakt, iż nie popełniłem takiego czynu. Zarzut wiązał się z tym, że w audycji radiowej zacytowałem fragment wspomnień Jerzego Stadnickiego pt. „Mój pamięciowy obraz Oświęcimia”, wydrukowanych w „Zeszytach Historycznych” nr 128, 1999 r. wydawanych przez Instytut Literacki w Paryżu, kierowany przez śp. Jerzego Giedroycia (którego znałem i w redagowanej przez niego „Kulturze” pisywałem). Oskarżenie mnie o kłamstwo oświęcimskie jest szczególnie nikczemne, ze względu na fakt, iż wielu członków mojej rodziny było w niemieckich obozach więzionych. Nie wszyscy przeżyli.”

Tematy

kłamstwo , fakt , obraz , unia , komisja , sprawa , praca , adres , kultura , szczególny , następujący , wydrukować , wiązanie , zacytować , przeprowadzić , zarzut , oskarżony , umorzyć , czyn , instytut , fragment , zeszyt , więzienie , przypomnienie , wydarzenie , popełnienie , doniesienie , prokuratura , postępowanie , ściganie