„Bardzo chciałem uczyć w szkole, ale doszedłem do wniosku, że najpierw trzeba coś zrobić w życiu zawodowym, a dopiero potem uczyć innych.”

„Najpierw naucz się znaczenia tego, co chcesz powiedzieć, a dopiero potem mów.”

„(…) chcieliśmy pokazać dzieciom, że nasze życie można określić jako wartościowe dopiero wtedy, gdy robimy coś dla innych, trzeba uczyć dzieci empatii od najmłodszych lat.”

„Sam nie rozumiem po niemiecku. Uczyłem się tego w szkole, lecz w dwa lata po jej opuszczeniu nie pamiętałem już ani słowa i jakoś lżej mi się zrobiło na duszy.”

„Żyć trzeba się uczyć przez całe życie, a czym zapewne jeszcze bardziej się zdziwisz, przez całe życie trzeba się uczyć umierać.”

„Marzyłem o wieku Rycerzy, silnych i szlachetnych, którzy najpierw odnoszą zwycięstwo nad sobą, a dopiero potem nad innymi.”

„Myślałem, że uczę się, jak żyć, a uczyłem się, jak umierać.”

„Jestem typowym przykładem samouka, który na początku był entuzjastą a później doszedł do wniosku, że należałoby coś z tym zrobić i uzyskać jakąś wiedzę. W pewnym momencie uczyłem się od wspaniałego perkusisty – Sławka Romanowskiego z Varius Manx, który odpowiednio mnie pokierował i w pewien sposób nauczył mnie, jak mam uczyć się samemu. Jednak cała moja perkusyjna droga wzięła się z entuzjazmu – z tego, że chciałem grać na perkusji i chciałem być na scenie. Pokochałem ten instrument nie wiadomo skąd – nikt z mojej rodziny, ani nawet z moich znajomych, nie grał na perkusji. Po prostu nagle jakiś głos z nieba powiedział: „graj!””

„Uczyć tak siebie, jak innych – z lubością.”

„Czasem się śmieję, że jestem najpierw człowiekiem, potem filozofem, a dopiero potem księdzem.”