„Muminek zatrzymał na chwilę swój obłoczek przed oknem tatusia.
– A kuku! – zawołał.(…)
Tatuś Muminka wypuścił wieczne pióro z ręki i podbiegł do okna.
– Na mój ogon! Na mój ogon!”

„Wół, wchodzi przez okno do pokoju. Głowa, rogi i cztery nogi już weszły, ale ogon nie może przejść. Dlaczego?”

„To, że jestem w ciągłym ruchu, zawdzięczam tylko aniołom, które poruszają moimi skrzydłami i diabłom, które kręcą moim ogonem.”

„Nagle otworzy się okno
i matka zawoła
już czas wracać”

„Nie biorę pióra do ręki,
aby malować obłoki (…)
i dzikie wino (…).
Nie biorę pióra do ręki,
by wypowiadać ciszę,
której naprawdę nie trzeba żadnego z moich słów.”

„Gdyby paw nie był dumny ze swego ogona, ten tylko by mu zawadzał.”

„Nawet niebo płacze zaglądając przez okno do mojego pokoju.”

„Nauczono mnie trzech nazw na drzewo za moim oknem.”

„nie wypełniony tobą
mój pokój się nie kończy
nie ma ścian
ani okien”

„Rasowy?
– Poczwórnie.
– To znaczy, że jak?
– Znaczy nogi jamnika, morda buldoka, uszy wyżła, ogon owczarka – a razem, uważasz pan, mój pies.”