„To nie jest tak, że oni umarli, a my żyjemy. To oni żyją, a my umieramy.”

„Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.”

„Zacni ludzie, nie może być dobrze i nie będzie dobrze w Anglii, póki majętności nie staną się wspólną własnością, póki będą chłopi i szlachta, i my wszyscy nie będziemy równi. Dlaczego ci, których nazywamy panami, mają być czymś wyższym od nas? Pochodzimy wszyscy od jednego ojca i jednej matki, od Adama i Ewy. W czym mogą oni wyrazić i pokazać, że są większymi panami od nas, prócz tego, że karzą nam orać i uprawiać to, z czego ciągną zyski? Oni odziani są w brokaty, my w zgrzebne płótno: oni mają wina, korzenie i smaczny chleb; my mamy razowiec, otręby i plewy i pijemy wodę; oni odpoczywają w pięknych dworach, a my mamy słotę i wiatr w polach i trzeba, żeby z nas i z naszego znoju pochodziło to, czym oni żyją… Idźmy do króla. On jest młody. Przedstawmy mu naszą niewolę. Powiedzmy mu, że chcemy, aby było inaczej, albo my sami na to zaradzimy.”

„A my tak łatwopalni
Biegniemy w ogień,
By mocniej żyć
A my tak łatwopalni
Tak śmiesznie mali
Dosłowni zbyt”

„Między nas wchodzą umarli. I my
wyobrażamy sobie że nie zapomnieli
o nas. Mówimy: oho wrócili przygnała ich
tęsknota. Oni tymczasem wchodzą
Między nas jak między drzewa.”

„Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.”

„Złote chwile w strumieniu życia przemykają mimo nas, a my widzimy tylko piasek. Przybywają do nas anioły, a my dowiadujemy się o nich, kiedy odeszły.”

„przeszum drzew
jest pieśnią umarłych, a oni wrócą
bogatsi o zwęglone twarze.”

„My, Polacy umiemy umierać, nie umiemy żyć. To jest nasza wada narodowa. Dopiero śmierć nas łączy. I tragedia.”

„My też jesteśmy „kamieniami rzuconymi na szaniec”. Mamy te same ideały! Nie musimy pięknie umierać. Ale czy umiemy pięknie żyć?”