„Nie to samo wszystkim przystoi.”

„Nie trzeba się lękać słów, kiedy przystano na czyny.”

„Szwajcar jak przystało na Szwajcara jest bardzo dokładny.”

„Przystoi, aby Ojczyzna była nam droższa niż my sami sobie.”

„Obawiając się skandalu, przystałam tylko na ostatnią trójkę.”

„Człowiekowi przystoi pragnąć na miarę człowieczą.”

„A Jernej Damjan, jak przystało na nastolatka, jest zadowolony.”

„Komu wolno wiele, temu najmniej przystoi być samowolnym.”

„Nie mów: „Inni tak robią”, lecz pomyśl, czy przystoi, aby tak robili.”

„Mnie przystoi pomniejszenie mojej zarozumiałości, samowoli, samolubstwa, czcigodności. Samo przez się to pomniejszenie stać się nie może. Dopiero działania zewnętrzne przez różne zawstydzenia, pogardy, wyśmiania, lekceważenia, coraz to pomniejszają i do „zera” sprowadzają, żem nicością i złością.”