„Był przesądny i zawsze umieszczał w pierwszym zdaniu każdej ze swych książek własne nazwisko…”

„(…) gdyby poprosić wszystkie narody świata o wskazanie najwłaściwszych ich zdaniem i najbardziej godnych obyczajów, to każdy z nich na pierwszym miejscu postawiłby swoje własne.”

„W zdaniu, które odnalazł, kryło się jeszcze inne, kolejne zdanie. Książki ukryte w książkach, ukrytych w książkach, ukrytych…”

„Zawsze wybaczaj swoim wrogom, ale nigdy nie zapominaj ich nazwisk.”

„Nie żyjemy w czasach totalitaryzmu, tylko demokracji i każdy ma prawo do własnego zdania.”

„To bardzo miło zobaczyć swoje nazwisko wydrukowane. Nawet kiepska książka jest książką.”

„Dla mnie sławny jest ten, którego nazwisko można przeczytać wszędzie z wyjątkiem książki telefonicznej.”

„Wiem o pewnej niebezpiecznej okolicy, której bibliotekarze odrzucają przesądny i próżny zwyczaj poszukiwania sensu w książkach i porównują go do zwyczaju poszukiwania go w snach, czy w chaotycznych liniach ręki…”

„Ale mów i nie łżyj chociaż przez pierwszych parę zdań!”

„Każdy tworzy sobie poszczególne części, fragmenty swojej własnej rzeczywistości, gdy umiera – jego świat, ten niepowtarzalny świat znika razem z nim. Na zawsze.”