„Tak cię piszę, biały wierszu
a każda litera jest cyfrą lęku”

—  Rafał Wojaczek

Źródło: *** (Boję się ciebie)

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
pisanie , wiersz , biały , litera , lęk , cyfra
Rafał Wojaczek Fotografia
Rafał Wojaczek 28
polski poeta 1945–1971

Podobne cytaty

Fernando Arrabal Fotografia

„Skoro tylko zabieram się do pisania, kałamarz napełnia się wierszami,
pióro marzeniami, a biały papier myślami.”

Fernando Arrabal (1932) hiszpański pisarz

Jądro szaleństwa – księga lęku
Źródło: 2

Zofia Staniszewska Fotografia

„Piszę co prawda wiersze, ale są to białe wiersze, bez rymu. Zawsze szczerze podziwiam osoby, które mają naturalny dar rymotwórczy, tak że wiersz nie krępuje ich wypowiedzi.”

Zofia Staniszewska (1968) polska pisarka

Źródło: Ewa Świerżewska, Dobre wychowanie ma uczyć wrażliwości – rozmowa z Zofią Staniszewską http://qlturka.pl/2015/12/11/dobre-wychowanie-ma-uczyc-wrazliwosci-rozmowa-z-zofia-staniszewska/, qlturka.pl, 30 maja 2011

„Kiedyś, na początku swych poczynań z pisaniem, starałem się używać jak największej ilości liter. A także znaków przestankowych. Nieco później – gdy pisanie takie stawało się coraz mniej intrygujące – zacząłem używać jak najmniejszej ilości liter i znaków interpunkcyjnych. Jednak po pewnym czasie pisanie z użyciem minimalizowanej ilości liter przestało mnie ekscytować. Wobec tego zacząłem zwiększać ilości używanych do pisania liter oraz znaków przestankowych. Ale po pewnym czasie znów zacząłem odczuwać dyskomfort takiego pisania. Zacząłem więc jednocześnie używać dużej i małej ilości liter i oczywiście, znaków interpunkcyjnych.”

Krzysztof Soliński (1950–2006)

Źródło: Jeżeli, cyt. za: Marek Czuba, Pięć lat bez Krzysia... http://www.fajki.bydgoszcz.pl/index.php/ludzie-fajki/23-piec-lat-bez-krzysia

Joanna Szczepkowska Fotografia

„Jako dziecko uczyłam się liter nie przy pomocy alfabetu, ale wiersza Pani Twardowska Mickiewicza, czytał mi go mój ojciec. Pierwszą literą było więc nie „a”, ale „j”, bo wiersz zaczyna fraza „Jedzą, piją, lulki palą.””

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 6 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pttst.htm

Theodor Adorno Fotografia

„Pisanie wierszy po Oświęcimiu jest barbarzyństwem.”

Theodor Adorno (1903–1969) niemiecki filozof, socjolog, teoretyk muzyki i kompozytor

Źródło: Prismen. Kulturkritik und Gesselschaft (1951)

Edward Stachura Fotografia

„Trzeba pisać. Żeby zarobić na chleb. I na podróż do Patagonii. Albo na Alaskę. (…) O czym pisać? O wszystkim. O poezji zatem więc. Bo wszystko jest poezją, każdy jest poetą. (…) Wszystko jest poezją, a najmniej poezją jest napisany wiersz; każdy jest poetą, a najmniej poetą jest piszący wiersze.”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Wszystko jest poezja. Opowieść-rzeka (1975)

„Można by nie pisać ci tego wiersza
a powtórzyć ten pierwszy, nie mój,
co w jeden dzień stał się
epitalamium.”

Renata Senktas (1979)

Źródło: Mniej więcej

„ten wiersz jest
po angielsku
to nic że
nic nie rozumiesz
popatrz na litery
wyrazy których nie znasz
kilka przecinków
i
kropka
którą łatwo rozpoznać
możesz”

Zbigniew Rossa (1956)

Źródło: Wiersz angielski

Jerzy Satanowski Fotografia

„Biała Lokomotywa to oksymoron, poetycka metafora. W czasach, kiedy lokomotywy były po prostu czarne, pisanie o białej lokomotywie było wyrażeniem tęsknoty za innym, mniej szarym światem. Wiersz Edwarda Stachury odwraca mit Orfeusza i Eurydyki. To Eurydyka wysyła Orfeuszowi będącemu w piekle Białą Lokomotywę, która z krainy cieni, mroków, martwych, pustych wierszy ma zawieść go do żywego świata. Dla nas, pokolenia ludzi wędrujących po polskiej zapyziałej prowincji, jeżdżących czarnymi parowozami, Biała Lokomotywa była smugą światła. Mam wrażenie, że to określenie bardzo długo miało takie właśnie znaczenie dla młodych ludzi. Kolejne pokolenia pisały do tego tekstu swoją muzykę. Stała się symbolem.”

Jerzy Satanowski (1947) polski kompozytor, dyrygent i reżyser

o Białej lokomotywie Edwarda Stachury
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 6 listopada 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/promowacm.htm

Pokrewne tematy