„Marzę by przyszedł chociaż jeden taki dzień, w którym mój telefon będzie milczał. Żebym mogła siedzieć w słońcu i patrzeć na przechodzących ludzi.”

„To nie wina telefonu, gdy milczy.”

„Nigdy nie byłam do końca pewna, czy naprawdę istnieję. Mogłam przecież być cieniem, myślą, obrazem, który błyskawicznie przemknął pod powiekami innego człowieka. Jakżeby inaczej? Wystarczyło, żebym siedziała w milczeniu przez minutę czy dwie i cały świat mógł o mnie zapomnieć.”

„Korzeń jest jeden, choć liści tysiące. Przez cały zakłamany młodości dzień kąpałem swoje kwiaty, swoje liście w słońcu, teraz się mogę w prawdy usunąć cień.”

„Idę do sklepu, pani przy kasie jest smutna. Rozpoznaje mnie i oczekuje uśmiechu. Też jestem smutna, ale błyskawicznie się przełączam na tryb „poprawiaczka humoru”. Ludzie na ulicy podstawiali mi pod nos telefony komórkowe, żebym się zaśmiała. Bo chcą mieć taki dzwonek albo budzik. „Nastawię sobie rano, to mi dobrze ustawi cały dzień”.”

„Nie grać ani o jeden dzień za długo! Taka obsesja wciąż mnie prześladuje i chyba o wiele wcześniej przestanę grać, niż mogłabym.”

„Marzę o chwili, w której telefon nie będzie dzwonił dłużej niż przez cztery godziny.”

„Cisza jest święta. Zbliża ludzi, gdyż tylko ci, którzy się dobrze ze sobą czują, mogą siedzieć w milczeniu.”

„Zawsze się boję, że film, w którym gram, okaże się klapą. Dlatego mam taki układ ze swoją siostrą, że to ona dzwoni do mnie i opowiada jak dużo ludzi zobaczyło już moje filmy. Robi to tylko wtedy, gdy film cieszy się dużą popularnością. Jeśli mój telefon milczy, wiem, że mam kłopoty.”

„Szczęśliwe kwiaty! mogą patrzeć śmiele
I składać życzeń utajonych wiele,
I śnić o szczęściu jeden dzień słoneczny…
Zanim z tęsknoty uwiędną serdecznej.”