„twoja twarz jest wąwozem,
w którym chciałabym się schronić
jak w potrzasku migawki.
jak w stopklatce.”

„Jesteś wrażliwy – powiedziała cicho. – W głębi duszy pełnej niepokoju. Nie zwiedzie mnie twoja kamienna twarz i zimny głos.”

„Najczulsza z czułych
Opromieniona
Jest twoja twarz,
Najbielsza z białych
Twoja dłoń,
I obcy tobie
Cały świat,
I wszystko twoje –
Nieuniknione.

Nieuniknione
Twe zamyślenie
I palce rąk
Nie chłodniejących,
I cichy dźwięk
Twych niemilknących
Słów,
I twych oczu
Oddalenie.”

„To bardzo proste. Twój obraz jest tym, czym ty jesteś. Pojmujesz to? Obraz, za pośrednictwem którego ukazujesz się światu – to ty. Jak myślisz, dlaczego tubylcy w Afryce tak się bali fotografowania? Za tamtych dni wiedziano, że dzięki próżności jesteśmy zabezpieczeni przed spojrzeniem sobie w twarz. Wiedziano, że za każdym razem, kiedy ktoś maluje twój portret lub robi ci zdjęcie, dosłownie zabiera ci coś, coś z twego wizerunku, część ciebie. Twoja twarz starzeje się nie od wewnątrz, nie ze starości, ale z zewnątrz, ponieważ korzystają z niej inni. Twoja twarz starzeje się dlatego, że jest oglądana i fotografowana.”

„Szwadron dognałem, kiedy już był wpadł do wąwozu i już był zabrał pierwsze piętro armat i pędził dalej (…) bez żadnego porządku wojennego (…). Wszyscy pędzili wśród ogromnego ognia tak kartaczowego z przodu, jak i lewej, i prawej strony wąwozu i samego jego szczytu z ręcznej broni przez piechotę na nas w tę cieśninę ciskanego (…).”

„Wielu chciałoby zachować twarz, ale tylko po to, aby uratować własną d…”

„Chcę się zestarzeć bez liftingu. Chcę mieć odwagę być lojalnym wobec twarzy, którą zrobiłam.”

„Oto czar młodości! Za piętnaście lat, w najlepszym razie, twoja żona i tak zbrzydnie. Patrząc na nią, będziesz się wtedy zastanawiał, czy ta pomarszczona twarz, ogromny brzuch i obwisłe piersi naprawdę były warte takiego zachodu.”

„Nie odzywam się. Moja twarz jest ze szkła i chciałabym, żeby ktoś się o nią skaleczył.”

„Jakże chciałbym zobaczyć
Między kwiatami o świcie
Twarz Boga.”