„Inny nie może mnie zrozumieć ani nie może mi pomóc – oto samotność cierpienia.”

„Samotność łączy ciała, a dusze cierpienie.”

„Z wiekiem zrozumiałam, że ja – osoba, która miała tyle szczęścia, mogąc robić to, na co ma tylko ochotę – mam obowiązek pomagać innym, tym, którzy zaznali aż takich cierpień.”

„Życie jest pełne nieszczęścia, samotności i cierpienia – i do tego kończy się o wiele za wcześnie.”

„To dobrze, że poprzez teatr możemy sobie i innym pomóc w oswajaniu cierpienia. Ono jest przecież doświadczeniem, tak samo ważnym jak szczęście i radość w dobrych chwilach życia.”

„Nie umiemy pomóc samym sobie, więc by ulżyć sumieniu, próbujemy pomagać innym, ale innemu i tak pomóc nie można, bo trzeba by go najpierw zmusić, żeby chciał sobie pomóc sam.”

„W trudzie, w bólu, w cierpieniu odnajdujemy na powrót w czystym stanie ostateczność, jaką jest tragedia samotności.”

„Wszystko, co wyobrażamy sobie jako piekło, cały ból i okropności, całe cierpienie i samotność już istnieją. Nieustannie są dookoła.”

„Samotność może stanowić więź silniejszą od innych.”

„Wolelibyście kochać bardziej i bardziej cierpieć czy mniej kochać i mniej cierpieć? Oto, jak sądzę, ostatecznie, jedyne rzeczywiste pytanie.”