„Albowiem kobieta domagająca się czystości mężczyzny jest, pomijając jej histerie, tak głupia i dla wszelkiej prawdy nieprzystępna, że nawet niejasno nie czuje tego, że przez to samą siebie neguje, czyniąc się absolutnie i bez ratunku bezwartościową, pozbawiając się swej egzystencji.”

„Bo cały czas, chodzi o to samo: odnaleźć siebie! U kobiet przebiega to niemal zawsze tak samo, u mężczyzn jest bardziej zindywidualizowane. Stając się sobą kobieta odwraca się stopniowo od swego „Ja” – w stronę „ty”; bez reszty oddaje się umiłowanemu mężczyźnie i odnajduje się w macierzyństwie.”

„Bergman pierwszy wniósł do filmu problematykę metafizyczną – śmierć, religia, ludzka egzystencja – ale najlepsze w jego twórczości jest to, jak mówi o kobiecie, szczególnie o relacji kobieta-mężczyzna. Wykonuje robotę górnika, który próbuje dotrzeć do pokładów czystości.”

„Kobieta wtedy dopiero osiąga egzystencję, kiedy mężczyzna przytakuje własnej płciowości, kiedy neguje absolut i odwraca się od życia wiekuistego ku życiu niższemu. Tylko wtedy, gdy coś, co jest czymś, dochodzi do tego, co jest niczym, może to, co jest niczym, dojść do czegoś.”

„Bóg dał kobiecie histerię w łaskawości swojej.”

„Mężczyzna na bezludną wyspę zabrałby ze sobą kobietę i na wszelki wypadek siekierę.”

„Kobieta w życiu zabiera mężczyźnie pamięć i wolność, czyniąc zeń niewolnika miłości.”

„Kobieta musi być na tyle intelektualistką, by podobać się mężczyznom głupim, i na tyle głupia, by podobać się inteligentnym.”

„Kobieta musi wybierać – z mężczyzną kochanym przez inne kobiety nie czuje się pewnie, z mężczyzną niekochanym przez inne jest nieszczęśliwa.”

„Mężczyzna, który żeni się z kobietą mądrzejszą od siebie, ogranicza swoją wolność.”