„Ten, kto nigdy nie miał nadziei, nigdy nie zazna rozpaczy.”

„Nie ma nieuleczalnie chorych. Poznałem siłę nadziei i destrukcyjną moc rozpaczy. Zalecam trwanie przy nadziei, nigdy bowiem nie wiadomo, w której chwili i skąd może przyjść ocalenie.”

„Kto w miłości przedkłada nade wszystko to, co ją zwiastuje – nigdy nie zazna spełnienia.”

„Stół biesiadny to jedyne miejsce, gdzie człowiek nigdy nie zazna nudy przez pierwszą godzinę.”

„Nigdy nie pozbawiaj nikogo nadziei, może to wszystko, co mu zostało.”

„Nie wolno nigdy tracić nadziei. Stracić nadzieję to jak umrzeć.”

„Nigdy nie mów, że nie ma nadziei. Ona znika, tylko wtedy, gdy mówisz, że jej nie ma.”

„Przy tym trybie nigdy nic nie jest przesądzone, załatwione raz na zawsze, nie podlegające wyjątkom. Nigdy nie może być człowiek całkowicie pewien, ale nigdy też nie może pozostawać bez cienia nadziei. To piękne! Przyznaj!”

„Nigdy nie trać nadziei. Nawet najgorszą miłość można przeliczyć na pieniądze i jeszcze otrzymać resztę.”

„Nie porzucaj nadziei, Susannah – odparł ojciec Dominik. – Nigdy nie porzucaj nadziei.
Roześmiałam się z goryczą.
– A to czemu, ojcze Dominiku?
– Bo, wiesz, to wszystko, co mamy.”