„Kiedyś mieli takiego szopa pracza, którego nazwali Herbatnik. Całymi godzinami mogli patrzeć, jak usiłuje wyprać krakersa. Stawiali na podwórku małą patelnie z wodą, potem dawali mu krakersa, a on prał krakersa za krakersem i za każdym razem się dziwił, że herbatnik znika. Patrzył wtedy na swoje maleńkie łapki i był taki zdziwiony. Nie mógł zrozumieć co się dzieje z krakersem. Większość życia spędził na praniu krakersów. Prał tez ciasteczka, ale to już nie było takie śmieszne… Kiedyś wyprał nawet wafelek od loda.”

— Fannie Flagg , książka Smażone zielone pomidory

Smażone zielone pomidory (1987)

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , woda , godzina , większość , szopa , mienie , spędzenie , kieliszek , usiłowanie , pot , lody , mała , stawiać , dziw , łapka , dzieje

Fannie Flagg 24

pisarka i aktorka amerykańska 1944

Podobne cytaty

„Przez płomienie mogłam widzieć twarz Hugona. Patrzył na mnie. Jego usta wołały moje imię, a w jego oczach dostrzegłam strach, że mnie traci. I wtedy zrozumiałam – możliwe, że po raz pierwszy – że on mnie kochał. I przez maleńką chwilę – Bóg wie, że tylko małą, maleńką chwilę – że i ja go kochałam.”

Philippa Gregory (1954)

Czarownica

„Nigdy nie podpisywałem się pod twierdzeniem, że animacja komputerowa wyprze animację tradycyjną. Nigdy. Kiedyś ludzie mówili, że fotografia wyprze malarstwo. Tak się jednak nie stało, chociaż może zmieniła się nieco jego funkcja.”

John Lasseter (1957)

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=6934

„Kiedyś znajdę swój dom. Na razie go nie mam, nie ma bowiem takiego człowieka, którego mogłabym nazwać swoim domem.”

Iga Karst (1985)

Magenta

„To, co się stało, potrafi splamić nasz sentyment do miejsca, tak jak tusz plami białe płótno. Można potem prać i prać, ale i tak nie da się nigdy zapomnieć o tym, co zaszło – czyli „zdarzyło się i wszystkich zasmuciło.””

Daniel Handler książka Gabinet gadów

Gabinet gadów
Źródło: rozdział IX, s. 137, 138

„Miałam zamiar powiedzieć: może pan zrobić, co pan chce, ale niech mnie pan nie zabija. Niech mnie pan nie zabija, będzie pan mógł zrobić to znowu. Jakby dało się mnie wyprać. Trudno zniszczalną.”

John Fowles książka Kolekcjoner

Kolekcjoner

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

Douglas Adams (1952–2001) brytyjski pisarz

z przemowy do pracowników Embedded Systems, 2001

„Kiedy wyjechał po raz pierwszy, zauważyłam, że do niczego się nie nadaję, a tym bardziej do bycia samej. Nie miałam co prać ani prasować, żeby zostawił przynajmniej jedną koszulę, jedną parę spodni, prałabym je w kółko i prasowała. Odpruwałabym guziki i przyszywałabym, a tak to nudziłam się strasznie.”

Monika Mostowik (1975)

Histeryjki o May, Dama pik

„Czy możesz sobie wyobrazić, by nam się coś takiego przydarzyło? (…) Że z godziny na godzinę wypędzą nas z majątku i obcy zabiorą wszystko, razem z twoją ziemią?”

Leonie Ossowski książka Wilcze jagody

Wilcze jagody

„Nigdy nie dowiesz się, co miało miejsce, co musi się zdarzyć ani jak krótki jest czas zwany życiem, który możemy spędzić razem.”

Anne Rice książka Krzyk w niebiosa

Krzyk w niebiosa

„To jest tak strasznie dobrze mieć Stena w ręku
I śmiać się śmierci prosto w twarz,
A potem zmierzyć – i prać – bez lęku
Za kraj! Za honor nasz!
Dziś idę walczyć – Mamo!…”

Józef Szczepański (1922–1944) poeta polski, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego

Źródło: Dziś idę walczyć Mamo!

Tematy

Fannie Flagg 24

Podobne cytaty

Pokrewne tematy