„Unoszę mą miednicę ku Bogu,
by poznała prawdę o tym,
jak kwiat przebija się przez długą zimę.”
    
    
    
    
        
        
        
        
        
        
        
        Źródło: Dzikość kobiety
Anne Sexton 2
poetka i pisarka amerykańska 1928–1974Podobne cytaty
Źródło: Sługa Boża Matka Paula Zofia Tajber (1890–1963) http://mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl/paula_tajber/zycie2.htm, rzeszow.opoka.org.pl
 
                            
                        
                        
                        Miałam wyjaśnione, że wszystkie wielkie dzieła, które niby mają nazwę chwały Bożej są niczym przed Bogiem, a wtedy tylko oddają chwałę Bogu, o ile pociągają dusze ludzkie do miłowania Boga...
„Modlić się to iść ku Bogu, który idzie ku nam.”
 
                            
                        
                        
                        „Kwiaty są wysłańcami Boga z innego, doskonałego świata. Są aniołami…”
 
                            
                        
                        
                        „Poznajcie prawdę, dotarła już do mnie – życie jest snem wariata śnionym nieprzytomnie…”
Źródło: utwór Ci źli
 
                            
                        
                        
                        
                                        
                                        Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 1, s. 341. 
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, ATK, Warszawa 1983, s. 293.
                                    
 
                            
                        
                        
                        
                                        
                                        fragment zapisków duchowych. 
Wariant: Mam głód Boga, jakiż głód. Nie pojmuję życia ani szczęścia, jak tylko w Nim. Mój Boski Mistrz lituje się nad swoim robaczkiem. Często zalewa mą duszę ogniem i światłem, aż słabo się robi. Pogrążam się w Bogu strasznym, słodkim, ogromnym. Czuję, że słabnę i jak gdyby w sen zapadam. Moja dusza wzlatuje ku Bogu jak strzała. Nic nie pojmuję, nic nie widzę, zachwyt mnie porywa, drżę jak liść. Kocham. Kocham całą sobą. Bóg wypełnia wszystko, i ja to widzę. Bóg jest wielki, jest piękny, Bóg sam i na zawsze. [fragment zapisków duchowych. ] 
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Władysław Kluz, Polscy święci. Służebnica Boża Bernardyna Jabłońska, t. 11, op. cit., s. 224.
                                    
 
        
     
                             
                            