„Całe życie Lonzy było samobójstwem. W jego duszy stopniowo narastał lęk, aż w końcu w całym wszechświecie nie pozostało już nic poza Piekłem. W swej wyobraźni Lonza stał nad przepaścią wiecznej męki.”

„Ludzka dusza
jest jak tęcza nad przepaścią,
jak całe życie znika.
I taki wielki żal
jakby zgasła czyjaś miłość
– tych co zostali
przenika.”

„Odważnym człowiekiem jest nie ten, kto się niczego nie lęka. Lecz ten, którego szlachetna dusza swój lęk przezwycięża.”

„Kocham swoją pracę, uwielbiam grać w softball i wieść wspaniałe życie. Sprawy mają się teraz o całe piekło lepiej, niż kiedy miałem 21 lat.”

„Szczęście przez całe życie! Nikt by tego nie mógł znieść, to byłoby piekło na ziemi.”

„Postaw mnie Panie nad przepaścią piekła, abym ją zamknął twym miłosierdziem.”

„(…) ten zawód w dużej mierze polega na wyobraźni. Nie trzeba popełnić samobójstwa, żeby zagrać samobójcę.”

„Istoty bez wyobraźni odczuwają potrzebę odbycia podróży dookoła świata albo oczekiwania na wojnę europejską, żeby móc sobie wyobrazić piekło. Mnie wystarczyło pozostać tam, gdzie byłem i natknąć się na smarka, w dodatku na smarka jedynie domniemanego.”

„Czasem musimy zejść do piekła w wyobraźni, aby nie trafić tam w rzeczywistości.”

„Czyż zatem między bytem i myśleniem jest wieczna przepaść i sprzeczność?”