„Dzisiaj kwalifikację do klasy próżniaczej stanowią wyłącznie zdolności finansowe. Jedyną pozostałością charakteru łupieżczego jest bezwzględna wytrwałość w dążeniu do jednego określonego celu – cecha różniąca barbarzyńcę z okresu łupieżczego od pokojowo nastawionego człowieka okresu dzikości, którego zdystansował i zastąpił. Jednakże nie jest to jednocześnie cecha odróżniająca członka klasy wyższej, który osiągnął powodzenie finansowe, od szeregowych członków klas przemysłowych.”
Teoria klasy próżniaczej (1899)
Tematy
charakter , powodzenie , członek , klasa , cecha , dzisiaj , kwalifikacje , okres , pozostałość , osiągnięcie , wyraz , określenie , zdolność , dążenie , wytrwałośćThorstein Veblen 197
ekonomista i socjolog amerykański 1857–1929Podobne cytaty

Lecz stopniowo wiązały się z nimi inne, mniej efektowne cnoty kultury pieniężnej zapobiegliwość, rozwaga i krętactwo. Z biegiem czasu, w miarę zbliżania się do nowoczesnego pokojowego stadium kultury pieniężnej, te właśnie cechy i obyczaje stały się bardziej przydatne w osiąganiu celów finansowych i zaczęto się wiecej z nimi liczyć jako z kryterium awansu do klasy próżniaczej i utrzymania się w jej szeregach.
Teoria klasy próżniaczej (1899)

Źródło: Agnieszka Golec, Konflikt polityczny – myślenie i emocje. Raport z badania polskich polityków, Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2002, s. 30.