„A jednak się kręci Słońce dookoła Ziemi
Zaświadczą o tym księża palcami swemi”

„Starzy mówią o zimie
Młodzi chwalą słońce
A czas tylko umyka

Biegniemy do nikąd
Kręcimy się wkoło
A rok staje się dniem”

„Ludzie dają posłuch jakiemuś astrologowi, który usiłował wykazać że to Ziemia się kręci, a nie niebiosa czy firmament, Słońce i Księżyc… Ów głupiec pragnie wywrócić do góry nogami całą astronomię.”

„Trudno jest kręcąc, zatrzymywać się i potem znów zaczynać od początku. Dzień mija, słońce zachodzi. Trudno jest kręcić na łonie natury, w plenerze.”

„W górach koniec wspinaczki jest bardzo naturalny - jest nim szczyt. Dookoła nieograniczona przestrzeń, słońce, czasem wiatr i deszcz, czasem mgła. A my na szczycie, poprzez wysiłek i zmęczenie oczyszczeni i wolni, choć na chwilę stajemy się cząstką natury.”

„Słońce wschodzi – zachodzi,
Leniwie płynie Ziemia.
Na Ziemi żywa biomasa,
W biomasie żyje kropla – ja.”

„Mogę zaświadczyć, że byłem i jestem kapusiem, i dumny z tego jestem.”

„Olbrzymie słońce, a mieści się w oczach.”

„Czyż można chcieć Słońce, a jego plam nie?”

„Słońce także kloaki nawiedza, a nie maże się.”