„Ho, ho, nie była jednak taka głupia, jak początkowo sądziłem. To dobrze. Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste.”

„Chwila ruchu da Mi więcej niż najwnikliwsze myślenie, rozprostowanie ramion kończy mękę myśli, jeden podskok zrzuca z piersi zmorę religijnego świata, a radosne hej-ho! strąca wieloletnie brzemię. Lecz olbrzymie znaczenie bezmyślnych, radosnych uniesień nie mogło znaleźć uznania w mrokach długiej nocy medytacji i wiary.”

„Kto mniema, że znajdzie w sobie tyle, by obejść się bez całego świata, myli się bardzo; lecz kto sądzi, że świat nie może się obejść bez niego, myli się jeszcze bardziej.”

„Wiele z tego, co początkowo istnieje tylko jako wyobrażenie, staje się rzeczywistością.”

„Była głupia jak but, co znalazło swój wyraz w malowaniu rzęs pastą do butów „Kiwi.””

„Powołanie człowieka jest proste: budować świat przeciw światu.”

„Jeżeli robimy to, co trudne, nasze życie będzie proste. Jeżeli robimy to co proste, nasze życie będzie trudne.”

„Świat się nie kończy tylko dlatego, że coś nie wyszło całkiem dobrze, i że jeszcze znajdą się okazje, by udowodnić mą mądrość, a jeśli się nie znajdą, sam ich sobie poszukam.”

„A świat, o którym się sądzi, że wciąż płynie dalej jak rzeka,
on jest taki, wciąż taki:
Guanyin wysoko w dalekich górach
mak na polu maków”

„Zupełnie nie przemawiały do mnie te nostalgiczno-tragiczno-dramatyczne klimaty. Jestem prostym, wesołym chłopcem. Dobrze się napić, dobrze się naćpać i dobrze podymać – czyż świat może zaoferować coś więcej niż tylko zajebistą scenografię do tych trzech rzeczy?”