„Czyż nie piękniejsze kwiaty na łące
Niźli bukiety w kościołach?
Czyż nam nie milsze słońce gorące
Niźli żar świec na cokołach?”

„Czyż ona nie jest tak piękna jak matka?”

„Czyż prawda nie jest najpiękniejszym światłem?”

„Czyż mam umierać w kwiecie lat, ja, najpiękniejsza z lalek?!
– Czyż po to tak dbałam o siebie, by zginąć w czterech ścianach mego pokoju?!”

„Czyż każda z tych gwiazd lub słońc nie może mieć swoich podwładnych, tak jak nasze Słońce ma planety z ich księżycami, które im służą?”

„Księżyc częściej niż słońce
rodzi sceny gorące.”

„Czyż dla nas świeżość słów, uczucie młode
utracić – to nie tak, jak dla malarza – wzrok,
lub dla aktora – głos, swobodny krok,
albo dla pięknej kobiety – urodę?”

„Jak
mam przepraszać
lepsze kwiaty
zamiast słów
Więc
po co słowa
kupię tobie
bukiet róż
bo róża też kolce ma”

„Bo we mnie jest seks
Gorący jak samum
Bo we mnie jest seks
Któż oprzeć się ma mu.
On mi biodra opływa, wypełnia mi biust,
Żar sączy do ust.”

„Ale czyż jest co bardziej godnego politowania, niż biedny, ciasny umysł, trawiący najpiękniejsze swe dni i lata na ściskaniu w garści kilku marnych kawałków metalu? Cóż może być pięknego w obcinaniu aż do krwi potrzeb życiowych?”