„Historie miłosne pisane są milimetrach i milisekundach, za pomocą szybkich i precyzyjnych ołówków, których ślady ledwie można dostrzec gołym okiem […]. A także w milach i eonach, drążone dłutami w górskich szczytach.”

„Przybyłem więc do Was w imieniu umarłych i żywych. Umarłych z przeszłości i żywych z teraźniejszości, i wierzę, że także w imieniu tych, którzy urodzą się jutro. Przybyłem, aby odmówić Kadysz i zaśpiewać „Ha-Tikwę”. I spojrzeć w oczy historii przeplatanej głębokim bólem i wielką nadzieją, historii przypominającej górski krajobraz, krajobraz złożony z niebotycznych szczytów i bezdennych przepaści.”

„Chcę NIEŚĆ CHĘTNĄ POMOC BLIŹNIM nie tylko wtedy, gdy o pomoc proszą, ale zawsze wtedy, gdy czujnym okiem dostrzegę, że na drodze mego życia stanął ktoś, kto potrzebuje pomocy, opieki, wsparcia, pocieszenia.”

„Dwóje z lekcji historii pisane są na skórze narodów.”

„Jeśli kobieta została stworzona z mężczyzny, to już gołym okiem widać pewne braki.”

„Historie miłosne zaczynają się szampanem, a kończą wywarem z rumianku.”

„Należy w sobie dostrzec pozytywne wartości, bo nawet w najgorszym z nas jest jeszcze ślad Bożej dobroci.”

„Przebija się przez śnieg
przebiśnieg,
przebija,
wyciąga zieloną szyję
milimetr po milimetrze.
A gdy już się przebije,
woła: – Nareszcie żyję!”

„Żadne z wydarzeń historii nowożytnej choć w przybliżeniu nie przypominało kataklizmu wiosny 1945 roku. Nieuchronna klęska nie była jedynym źródłem cierpienia milionów ludzi. Z historycznego punktu widzenia upadek Berlina można porównać jedynie z podbiciem Kartaginy. Trudno było pojąć rozmiar zniszczeń: martwe ciała, hałdy rumowisk, szlak ruin ciągnący się przez kontynent. A może przez cały świat. Bo, jak w przypadku wszystkich prawdziwych upadków, zniszczeniu ulega znacznie więcej niż to, co dostrzec można gołym okiem.”

„Wiem jedno
że umiem siebie ostrzec
przed powszechnością zdrad
spodchmurykapelusza
miłość dostrzec
gdyż ta najtrwalszy
pozostawiła ślad…”