„Pięć mizernych orgazmów – utwór, skomponowany jako bezpośrednia odpowiedź na Poemat ekstaza Skriabina. Mimo całej paradoksalności tego porównania, jest w nim oczywista idea.
Niejaki koncert na fortepian z orkiestrą jest napisany w stylu koncertu fałszywego, koncertu-iluzji, kiedy oczekiwania słuchacza za każdym razem kończą się pustką. Temat oszustwa i falsyfikacji w rozmaitych formach w ogóle jest charakterystyczny dla tego autora.
Średnia Symfonia w sześciu częściach z tekstem tego samego autora – to duże, skrajnie wątpliwe dzieło, kończące się olbrzymim kanonem, gdzie trzej wokaliści śpiewają jeden po drugim ten sam tekst, opóźniając się o 81 taktów. Tekst jest pełen największej zadumy i dlatego osiąga poziom całkowitego absurdu; według koncepcji Autora powinien stopniowo odwrócić całą uwagę od symfonii, a także od całego waszego życia.
– Czy wyczerpuje to treść płyty? Trudno powiedzieć, chyba nie.”

Tematy

nie żyje , śpiewać , uwaga , temat , odpowiedź , fortepian , część , poziom , styl , tekst , autor , koncert , jeden , powiedzieć , skrajny , całkowity , idea , orkiestra , bagaż , kanon , wokalistka , dzieło , pustka , utwór , słuchacz , oczekiwać , średnia , kończenie , koncepcja , poemat , treść , zaduma , drugi , orgazm