„Powietrze
spadało w milczeniu
nie chcąc,
by ktokolwiek słyszał
jak pękło mu serce.”

„Obiecywało serce, że pęknie.
Nie pękło.
Groziło życie, że zwiędnie,
– nie zwiędło.”

„Dobrze, że człowiek nie może iść za własnym pogrzebem, bo by mu serce z żalu pękło.”

„Chcąc serce pozyskać, trzeba całe serce okazać.”

„Tak… Szczęście przyjść chciało, lecz mroków się zlękło.Ktoś chciał mnie ukochać, lecz serce mu pękło”

„Aby słyszeć, należy milczeć.”

„Gdy ją przyciskałem, słyszałem jak z płuc uchodzi powietrze.”

„Złote nuty spadają na Rynek
i dokoła muzyki jest w bród
po królewsku gotuje Wierzynek
a kwiaciarki czekają na cud (…)
u nas chodzi się z księżycem w butonierce
u nas wiosną wiersze rodzą się najlepsze
i odmiennym jakby rytmem
u nas ludziom bije serce
choć dla serca nieszczególne tu powietrze.”

„Jak wiele musimy powiedzieć, by nas słyszano w chwili, gdy milczymy.”

„Nie ma cię gdy moje życie spada w dół, nie ma cię gdy wszystko łamie się na pół i nie ma cię i nie wiem już, gdzie jesteś, ale dobrze, że nie wiesz, co u mnie, bo pękło by ci serce.”