„Idź z różą wiary w butonierce rozumu.”

„Za dużo jeszcze u nas bredni Draperowskich o sprzecznościach między rozumem a wiarą kursuje, i z nich to wpływające uprzedzenia trzeba przede wszystkiem z umysłów wykorzenić. Jedynie gruntowne przestudjowanie stosunku rozumu do wiary może raz na zawsze rozwiać tak bardzo rozpowszechnione u nas obawy osłabienia wiary przez jej dokładniejsze poznanie.”

„Wprost nie do wiary, ile rozumu używa się w świecie dla udowodnienia głupstw.”

„Myślisz, że stracona wiara odzyskuje się rozumem? Nie. Jak poszła, tak powraca przez serce.”

„Różo, różo, formalistko!
Różo, różo, bój się Boga!”

„Żyjemy w epoce emocji. Nie kierujemy się już wiarą, nie kierujemy się już rozumem. Kierujemy się emocjami.”

„Ateizm, w dziewięciu przypadkach na dziesięć, rodzi się z łona nieczystego sumienia. Niewiara rodzi się z grzechu, a nie z rozumu.”

„Marzenia o miłości – tak samo jak kojące tajemnice wiary – są nie do przezwyciężenia i nigdy, przenigdy ani mężczyźni, ani kobiety nie rządzą się rozumem.”

„[Abelard] używał (…) sformułowania nulla rosa est [łac. „nie ma róży”], by wskazać, że język może mówić albo o rzeczach, które przepadły, albo o rzeczach nieistniejących. (…) róża jest figurą symboliczną tak brzemienną w znaczenia, że nie ma już prawie żadnego: róża mistyczna i nie masz róży, która by nie zwiędła [wojna Dwóch Róż], róża jest różą [różokrzyżowcy], dziękuję za wspaniałe róże, świeżość i woń róż.”

„Robak niemrawy, bez wiary, bez praw, bez rozumu i celu, chroniłem się w komedię rodzinną, wiercąc się, biegając, przeskakując od oszustwa do oszustwa.”