„Gdy człowiek wielbi innych, zawsze może mieć rywali, gdy tylko spróbuje wielbić siebie, ma z nimi natychmiast święty spokój.”

„Człowiek nie wie, na ile go stać, dopóki nie spróbuje.”

„Jesteśmy „jednym” dla tego, „innym” dla tamtego – bardzo różnymi od siebie. I przy tym złudzenie, że jest się zawsze jednym i tym samym w oczach wszystkich i w każdym naszym czynie.”

„Śmierć dzieli zmarłych na trzy kategorie: świętych, świętej pamięci i takich, bez których mamy wreszcie święty spokój.”

„Lecz był to człowiek mający nie tylko ciało, lecz i duszę z żelaza. Umiał łamać innych, umiał i siebie.”

„Służalczość pochlebców, tych, którzy unikają i obawiają się wszelkiego starcia, którzy cenią nade wszystko święty spokój, nie jest prawdziwym posłuszeństwem. To, czego Kościół dzisiaj potrzebuje, tak jak zresztą zawsze potrzebował, to nie pochlebcy pomagający zachować święty spokój, ale ludzie gotowi stanąć twarzą w twarz wobec każdego nieporozumienia i ataku, które może sprowokować ich postawa, jednym słowem ludzie, którzy bardziej kochają Kościół niż wygodne i bezkonfliktowe życie.”

„Tępy człowiek jest zawsze pewny siebie, a człowiek pewny siebie jest zawsze tępy.”

„Pomimo że mam ludziom coś do zaoferowania, chociaż jestem na scenie, jestem człowiekiem, który ma mało wiary w siebie. Gdy byłam bardzo młoda, nie miałam odwagi powiedzieć: To mi się nie uda, dajcie mi spokój, jestem zmęczona.”

„Dzisiaj to nie do pomyślenia, żeby istniała muzyka, która się podoba, a na której nikt nie zarabia. Żeby popyt miał choć przez moment święty spokój od zalecanek podaży.”

„Niebo do wynajęcia niebo z widokiem na raj,
Tam, gdzie spokój jest święty, no bo święci są pańscy
Szklanką ciepłej herbaty poczęstuje cię pan.”