„Chwilami myślę, że śnię. I co dzień rano otwieram tę samą księgę i czytam te same słowa, by pogłębić moją wiedzę istotną. I z niej to czerpię pożywienie codzienne dla ducha, a samotny jestem jak pająk w swej sieci. Takim będę do śmierci.”

„Rano przyszedłem, otwieram gazety, a tam same problemy.”

„Gdy Peter budził się rano, nigdy nie otwierał oczu, dopóki nie odpowiedział sobie na dwa proste pytania. Zawsze zadawał je w tej samej kolejności. Pytanie pierwsze: kim jestem? (…) pytanie drugie: jaki dziś dzień tygodnia?”

„Najwyższym dobrem jest duch, który gardzi każdą rzeczą przygodną, a z samej cnoty czerpie radość.”

„Nie chcę być kimś, kto mówi: „Ojej, jestem bogaty, ale nienawidzę życia”. Ja taki nie jestem. Jestem zajebiście szczęśliwy, że mogę się budzić codziennie rano.”

„Prawdą jest śmierć, tak po prostu. Do czegóż tu się śpieszyć w takim razie? Groźnie to brzmi bo dosyć dramatycznie, ale tak to postrzegam. Moje życie to czekanie, czekanie na śmierć. Tak po prostu. Dlatego nie śpieszę się. Wiem, że to się i tak wydarzy. Obcowanie z tą myślą na co dzień pozwala mi zachować – co może jest zabawne w tym zestawieniu – pogodę ducha i dystans do spraw.”

„Istotne problemy naszego życia nie mogą być rozwiązywane na tym samym poziomie myślenia, na jakim byliśmy, kiedy je tworzyliśmy.”

„Sam chwilami zaczynam myśleć, że jestem specjalistą od drugiego planu, ale to nie szkodzi.”

„Jestem w komisji śledczej i wiem, że jak pada słowo „szpiegostwo” to gęba się zamyka, a co inne się otwiera.”

„Gdy podłączamy się do sieci, wchodzimy w środowisko, które sprzyja pobieżnemu czytaniu, chaotycznemu myśleniu i powierzchownej nauce.”