„Jeśli przebywasz z kimś praktycznie non stop przez czternaście lat, prędzej czy później poróżnią was jakieś drobiazgi.”

„Obaj z Kapuścińskim uważaliśmy, że nasza cywilizacja jest znacznie bardziej krucha niż cesarstwo rzymskie, bo za bardzo opieramy się na technice. Jeśli zepsuje się rower, to do naprawy wystarczą obcęgi i jakieś drobiazgi. Ale jak padnie twardy dysk, to koniec.”

„I nic w trakcie rewizji nie może być uznane za drobiazg!”

„Mam wrażenie, że sława trochę mnie rozpieściła. Uwielbiam zaspokajać swoje zachcianki. Lubię kupować drogie rzeczy, weszło mi to w nawyk. Czasem myślę sobie, że któregoś dnia to wszystko się skończy, że pieniądze znikną i że idąc do sklepu, będę musiała ograniczyć się tylko do niezbędnych zakupów. Każda gwiazda prędzej czy później pójdzie w odstawkę. I co wtedy? Nie mam pojęcia i prawdę mówiąc, na razie niezbyt często się nad tym zastanawiam. Nie wyobrażam sobie innej pracy. Płacą mi za to, co lubię. I jeszcze coś: popularność ma to do siebie, że wystarczy byle drobiazg, jakieś słowo lub gest, by dzięki tobie ludzie poczuli się szczęśliwi. Dla normalnego, szarego człowieka to niezwykłe przeżycie móc porozmawiać z gwiazdą choćby tylko przez chwilę. Cieszę się, jeśli w ten sposób mogę poprawić komuś nastrój…”

„Drobiazg za milion dolarów, a cieszy.”

„Wielkie rzeczy to często drobiazgi, które zostały zauważone.”

„Drobiazgi najlepiej schlebiają kobiecej próżności.”

„Błahostka, drobiazg na podobieństwo snu, a śmierć jest zakończeniem.”

„Drobiazgi sprawiają, że niepostrzeżenie i cicho wchodzi wielkie szczęście.”

„Tak, nie mam wyobraźni, i dlatego powinienem się pakować, upychać po kieszeniach drobiazgi, paszport, jakieś pieniądze, powinienem wybierać się w drogę, żeby sprawdzić, jak jest naprawdę. Zawsze gdy zmienia się pora roku albo pogoda, powinienem zwijać najpotrzebniejsze rzeczy i wyruszać we wszystkie te miejsca, gdzie już byłem, żeby przekonać się, czy jeszcze istnieją.”