„Ponieważ byłam wychowywana w chrześcijańskiej rodzinie, starałam się nie przeklinać w moich tekstach. Czułam się winna, kiedy przeklinałam, ponieważ czułam się jakbym rozczarowywała rodziców.”

„Ja uważam to częste przeklinanie, zwłaszcza takie przeklinanie już prawie nieświadome, za pewien rodzaj upośledzenia.”

„Przeklinam tylko w łóżku.”

„Staram się nie przeklinać. Polska mowa ma tyle odcieni, tyle fantastycznych słów, którymi można wyrazić uczucia, że niepotrzebne nam wulgaryzmy.”

„Lepiej zapalić świeczkę, niż przeklinać ciemność.”

„Nigdy nie czułem się winien swoich umiejętności. Nigdy nie czułem się winien swojego umysłu. Nigdy nie czułem się winien bycia człowiekiem (…). Odkąd pamiętam, czułem, że zabiłbym człowieka, który żądałby, abym żył dla zaspokojenia jego potrzeb - i wiedziałem, że moje uczucia są przejawem najwyższej moralności.”

„Przyjaciel z Ukrainy mówił, że u nich intelektualiści przeklinają najbardziej.”

„Nigdy nie przeklinaj choroby, raczej proś o zdrowie.”

„Spróbuj zapalić maleńką świeczkę zamiast przeklinać ciemność.”

„Kiedy jesteś zły, policz do czterech. Kiedy jesteś bardzo zły, przeklinaj.”