„Tobie – nuty,
tobie – skrzydła,
tobie namalują baśń.
Kołysankę jak na skrzypcach
aż do rana będą grać.
Tobie – nuty,
tobie – skrzydła
tobie – czarodziejski klucz.
Snu kropelki,
snu powidła
i poduszki pełne snu.”

„Gdzieś na dnie snu,
późną jesienią,
powraca tu
rozmowa zła,
te głosy dwa,
których już nie ma,
ten stary temat –
to ty i ja.”

„O miasto świata, nieskalanie piękne,
Na dalekim Zachodzie wzdycham do ciebie,
Och! gdybym miał orle skrzydła, poleciałbym do ciebie,
A moje łzy skropiłyby twoją ziemię.”

„Ty mnie ukryj moja ziemio podhalańska,
górski lesie kołysz mnie do snu.
Tyle razy mnie chroniła ręka pańska.
Dziś, mnie do raportu wezwał Bóg.”

„W deszczowej kropelce – ty,
W radosnej udręce – ty, ty, ty…”

„Przy tobie jest nie tylko ten, kto obok ciebie staje, ale i ten, do którego ty podchodzisz.”

„Ty do mnie, ja do ciebie.”

„Ty, Boże, prawdą, ja kłamstwem. Ty stabilnością, ja niestabilnością. Ty jasnością, ja zamętem. Ty mądrością, ja ignorancją. Ty czystością, ja żądzą. Ty pokorą, ja pychą.”

„Za tobą przyszły duchy polskie,
husarskie skrzydła drżą na wietrze,
i za konduktem i za wojskiem
pieśń się unosi, aż w Kieleckiem.”

„Żem dla ciebie się zrodził, że tobie życie zawdzięczam, że życie bym oddał za ciebie, więc i przez ciebie umieram.”