„W tak zatłoczonym małym światku, jakim jest pokład okrętu wojennego, największym przywilejem jest samotność.”

„Nasz światek się kręci,
Światek się obraca
Dokoła kacyka
I wokoło kaca…”

„Samotność powinna stworzyć jakiś wielki pokład powszechnej wiedzy, jakiś nowy poziom ludzkiej świadomości, ciekawość i sceptycyzm…”

„Tak toczy się światek.”

„Miłość wyzwala w człowieku takie pokłady możliwości i moce duchowe, jakich sam u siebie nie podejrzewał”

„Do jakich wzniosłych decyzji, poświęceń, do jakiego rozporządzania własną śmiercią – skłonny jest człowiek skazany na samotność więzienia!”

„Samotność, jaką człowiek może znieść i nie umrzeć, ma granice tak samo, jak napięcie elektryczne.”

„Bunt na pokładzie?”

„W trudzie, w bólu, w cierpieniu odnajdujemy na powrót w czystym stanie ostateczność, jaką jest tragedia samotności.”

„Wyrosłam już z bankietów. Owszem, lubię czasem sobie potańczyć, ale ten sztuczny światek blichtru znudził mnie, i to bardzo.”